اثر بافت خاك بر انعكاس سنجي حوزه زماني جهت اندازه گيري رطوبت

اين تحقيق در شرايط آزمايشگاهي روي بافت هاي دست خورده كه درون گلدان هايي از جنس پي وي سي به ابعاد متوسط 300*250 ميلي متر به ترتيب، ارتفاع و قطر ريخته شده بودند، انجام گرفت. در نهايت پنج بافت و از هر بافت سه تكرار تهيه شد. بافت هاي مورد مطالعه، شن لومي، لوم شني، لوم رسي شني، لوم رسي و رسي بودند. پس از حدود 24 ساعت از اشباع شدن هر بافت، اندازه گيري رطوبت به روش وزني و با استفاده از TDR انجام شد. در اين تحقيق تعيين رطوبت و ثابت دي الكتريك درسه پنجره برداشت Capture window و در سه تكرار براي هر بافت در هر نوبت اندازه گيري، صورت گرفت. عمل اندازه گيري رطوبت با اين دو روش هر روز انجام مي گرفت تا اينكه يك محدوده رطوبتي براي هر بافت تعيين شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه : 1- در تمامي بافت هاي مورد مطالعه (شن لومي،لوم شني، لوم رسي شني، لوم رسي و رسي) مقادير رطوبتي اندازه گيري شده در پنجره اندازه گيري 20 نانو ثانيه از دقت بالاتري برخوردار بودند. 2- در تمامي بافت هاي مورد مطالعه، دستگاه TDR قابليت اندازه گيري رطوبت در پنجره 40 نانو ثانيه را نداشت، 3- دستگاه TDR در دو بافت شن لومي و لوم شني در رطوبت كمتر از 20 بافت ها در كل دامنه اندازه گيري، مقدار رطوبت را كمتر از روش وزني اندازه گيري مي كند كه با سنگين تر شدن بافت اين تفاوت بيشتر شده است، 4- از مقايسه بافت هاي مورد مطالعه مشخص شد كه تقريباً با افزايش رس در خاك، شيب خطوط برازش يافته كاهش مي يابد اما مقدار RMSE روند صعودي دارد كه اين نشان دهنده تأثير مقدار رس موجود در خاك روي دقت دستگاه مي باشد. 5- از نظر آماري در سطح يك درصد بين مقادير رطوبتي اندازه گيري شده توسط TDRو روش وزني تفاوت معني داري مشاهده نشده است. 6- خطوط رگرسيوني برازش يافته بر مقادير رطوبتي در تمام بافت ها داراي ضريب همبستگي بالايي بود.