اثر بنتو نايت سديمي بر معادله نفوذ آب در خاك لوم شني و طول جويچه در طراحي آبياري جويچه اي

يكي از موارد تلفات آب در آبياري سطحي كه در خاكهاي با بافت سبك به ويژه در آبياري هاي اول ديده مي شود و از ديدگاه مديريت آب در مزرعه اهميت فراوان دارد، نفوذ عمقي آب از ناحيه ريشه است. جهت كاهش اين تلفات ناگزير طول جويچه ها در طراحي آبياري جويچه اي كوتاه در نظر گرفته مي شود . از اين رو كاربرد موادي مانند بنتونايت كه بتواند سرعت نفوذ آب در خاك را كاهش داده و آب بتواند با سرعت بيشتري در مسير جويچه پيشروي كند، مورد توجه مي باشد. در اين پژوهش تاثير كاربرد مقادير مختلف بنتونايت سديمي (صفر، 2،4،6 ، گرم در ليتر بر معادلات نفوذ آب (كوستياكوف و لوئيس كوستياكوف) در خاك لوم شني در ستوني از خاك به ارتفاع 30 سانتي متر در آزمايشگاه در غالب طرح بلوك هاي كاملاً تصادفي در سه تكرار و همچنين تاثير اين معادلات نفوذ بر طراحي آبياري جويچه اي بررسي شده است. نتايج اين پژوهش نشان داد كه كاربرد بنتونايت در آب آبياري كاهش معني داري در ضرائب معادلات نفوذ و سرعت نفوذ نهايي آب در خاك دارد. اين ميزان كاهش در افزايش غلظت بنتونايت از 2 به 4 و از 4 به 6 گرم در ليتر يكسان بود ولي نسبت به افزايش غلظت بنتونايت از صفر به 2 گرم در ليتر بسيار محدود تر بوده است.نماي معادلات نفوذ با كاربرد بنتونايت تغيير قابل توجهي نداشت،كه نشان از عدم حساسيت اين پارامتر به كاربرد بنتونايت در غلظت هاي كم دارد. در شرايط مزرعه اي براي كشت گندم در مزرعه اي فرضي با بافت لوم شني كاربرد g/L2 بنتونايت در آب آبياري با در نظر گرفته آنكه انتهاي جويچه 20درصد كم آبياري شده باشد و بيشتر