بررسي پارامترهاي نفوذ در آبياري سطحي با استفاده از برنامه رايانه اي پنج مدل نفوذ (مطالعه موردي منطقه سيرجان)

يكي از روشهاي مرسوم آبياري كه در حال حاضر در اغلب كشورهاي جهان مورد استفاده قرار مي گرفته مي گيرد،روشهاي آبياري سطحي است. در اين تحقيق ابتدا ميزان نفوذ آب به خاك با استفاده از روش دبل رينگ، در منطقه مورد نظر تعيين شد. سپس ، توسط برنامه كامپيوتري، ضرائب پنج مدل نفوذ آب به خاك (كوسيتياكوف گرين آمپت، هورتون SCS فيليپ) بررسي شد و بهترين معادله نفوذ مشخص گرديد. در اين تحقيق از آزمايشهاي خاكشناسي خاك، تعيين pb و رطوبت حجمي خاك استفاده شد كه جهت تعيين اين گزارشات، پروفيل خاكشناسي حفر شد. با استفاده از پارامترهاي مشاهده اي زمان، نفوذ تجمعي و سرعت نفوذ، پارامترهاي نفوذ تجمعي برآوردي، سرعت نفوذ برآوردي و متوسط سرعت نفوذ براساس نوع خصوصيات فيزيكي و بافت خاك به كمك مدلهاي فيزيكي محاسبه گرديد. در اين روش مدلي كه بيشترين ضريب تبيين R2 و كمترين واريانس s2 را داشته باشد براي آن منطقه به عنوان بهترين مدل برآورد نفوذ تجمعي، سرعت نفوذ، متوسط سرعت نفوذ برآوردي معرفي مي گردد. برنامه كامييوتري قادر به رسم نمودار و گرافهاي مورد نياز در هر مدل مي باشد. در روش دبل رينگ و برنامه كامييوتري برآورد سرعت نفوذ، مدل كوستياكوف تطابق بهتري را نسبت به مدلهاي ديگر و مدل گرين آمپت كمترين تطابق را نشان داد.