بررسي تغييرات پارامترهاي اقليمي در استان مازندران

no title, no abstract

در سال هاي اخير توجه بسياري از متخصصان هيدرولوژي به مسأله گرم شدن هوا و تغييراتي كه در اقليم بوجود خواهد آمد جلب شده است. بخصوص اينكه گرم شدن هوا بيشتر در مناطقي محسوس است كه با خشكسالي نيز مواجه مي باشند. مهمترين تأثير مستقيم افزايش گازهاي گلخانه اي را مي توان وقوع ناهنجاري هاي هيدرولوژيكي و خشكسالي هاي توأم با افزايش درجه حرارت دانست كه اثر آن بسيار زيان آور است. تغيير شكل نزولات جوي، تغيير زمان وقوع و شدت بارش ها و وقوع سيلاب هاي ناگهاني نيز از ديگر عوارض آن بشمار مي روند. آنچه براي ما بعنوان كشوري خشك و نيمه خشك كه در منطقه اقليمي و جغرافيايي خاصي از كره زمين واقع بوده و مسأله آب در رأس مشكلات توسعه قرار دارد حائز اهميت مي باشد، پيامدهاي ناشي از گرم شدن هوا و توأم شدن آن با وقوع سيلاب ها و خشكسالي ها و نقش آن بر مصارف آب است. در اين پژوهش ضمن جمع آوري پارامتر هاي بارندگي روزانه، ماهانه، سالانه، درجه حرارت و رطوبت نسبي در محل ايستگاه هاي معرف و در دوره هاي آماري موجود منتهي به سال آبي 93-92، به تحليل و بررسي تغييرات پارامترهاي مذكور در دوره هاي آماري 15 سال اخير در قياس با دوره آماري موجود ( بيش از 15 سال) پرداخته شده و در نهايت نكته نظرات كارشناسي و نمودار هاي ارزيابي هاي كاربردي در اين خصوص ، ارائه شده است. نتايج نشان داد كه دامنه افزايش دما در استان از چند دهم تا 1.03درجه مي باشد ولي به طور متوسط مي توان افزايش 0.5 درجه را براي استان در نظر گرفت. همچنين مقادير ميانگين بارش در سال هاي اخير روند كاهشي نشان نمي دهند اما تعداد وقايع بارندگي كمتر، افزايش يافته است. بنابراين عمل بارش مازاد كاهش خواهد يافت و بارندگي هايي با اين ويژگي هيچ گونه كمكي به منابع آب نخواهند كرد.