مطالعه موانع ذهني و فردي اثرگذار بر خلاقيت فردي در سازمان ها

در دنياي هستيم كه سرعت تحولات بسيار بالاست و بايد سرعت تغيير و تطبيق ما نيز افزايش بيابد و اگر سازمان هاي ما توان عرضه كالا و خدمات جديد براي هماهنگي با اين تغييرات را نداشته باشيد با مشكلات بسياري روبرو خواهيم شد. خلاقيت عاملي مهم دربرخورد با تغييرات و تحولات خواهد بود و حتي باعث مي شود كه ما تبديل به عامل تغيير شويم و اين محيط پيرامون ماست كه بايد با ما و تغييرات برخاسته از جانب ما، هماهنگ شود. خلاقيت به معني ايجاد ارتباط بين ايده هاي نو و دانش جديد است و استفاده از روش هاي نو براي حل مسايل و در سطوح مختلف فردي، گروهي و سازماني وجود دارد. اگر به دنبال خلاقيت هستيم ريشه آن را در افراد بايد جستجو كرد و با پرورش آن مي توان گروه ها و تيم هاي كاري خلاق و به دنبال آن سازمان ها خلاق و پيشرو داشته باشيم. براي تبديل سازمان به يك سازمان خلاق و نوآور نياز به ارايه روش ها و راهكارها و تدوين الگوي مناسب حس مي شود .بر اين اساس در اين پژوهش با مطالعه گسترده مباني تيوري، كتب و مقالات مربوطه و با بررسي الگوهاي موجود تجربه شده در سازمان هاي سرآمد و سازمان هاي داخلي و حذف مشتركات ، راهكارهايي براي ايجاد خلاقيت فردي ، گروهي و سازماني ارايه شده و تكنيك هاي خلاقيت مورد استفاده در هر كدام مشخص گرديد و موانع ذهني ايجاد خلاقيت در هر مورد ذكر شد ، نقش هاي مديريت نيز در پرورش خلاقيت تبيين شد و در نهايت پيشنهاداتي براي سازمان ها به منظور گسترش خلاقيت فردي ارايه شده است.