شماره ركورد كنفرانس :
4515
عنوان مقاله :
تاثير تغيير اقليم بر دما و بارش در دوره ي آتي با در نظر گرفتن عدم قطعيت مدل هاي گردش عمومي جو و سناريو هاي انتشار گاز گلخانه اي (مطالعه موردي: دشت چمچمال )
عنوان به زبان ديگر :
no title, no abstract
پديدآورندگان :
مومنه صادق دانشگاه رازي - دانشكده فني مهندسي - گروه عمران ،كرمانشاه , اقبال زاده افشين دانشگاه رازي - دانشكده فني مهندسي - گروه عمران ،كرمانشاه , آذري آرش دانشگاه رازي - دانشكده فني مهندسي - گروه عمران ،كرمانشاه
كليدواژه :
تغيير اقليم , مدل گردش عمومي AOGCM , سناريو انتشار , عدم قطعيت , مدل LARS_WG
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي مديريت منابع آب نواحي ساحلي
چكيده فارسي :
مي خواهيم با بررسي تغييرات ميزان بارش و دما در دوره ي آتي كه دو پارامتر مهم تغيير اقليم هستند، دريابيم كه در آينده اين پارامتر ها تحت تاثير تغيير اقليم به چه ميزان كاهش يا افزايش خواهند يافت . در اين پژوهش براي دوره ي آماري مشاهداتي از سه ايستگاه باران سنجي و تبخير سنجي محلي با دوره آماري 2010 - 1987 استفاده شده است . براي پيش بيني دما و بارش در دوره ي آتي از شش مدل گردش عمومي AOGCM شامل GFCM21 ، HADCM3 ، MPEH5 ، IPCM4 ، INCM3 و NCCCSM با سناريو هاي انتشار A1B ، A2 و B1 مورد بررسي قرار گرفته اند.و در گام بعد براي ريز مقياس نمايي آماري از مدل LARS _ WG جهت توليد داده هاي مختص به منطقه استفاده شده است . خروجي اين مدل براي دو دوره ي آماري 2030-2011 و 2065-2046 در سه ايستگاه محلي براي مدل ها و سناريو هاي ياد شده بدست آمده است . جهت يافتن ميزان دقت و كارايي مدل ها از آزمون نيكويي برازش شامل معيارهاي NS ، RMSE و MAE ، بكار گيري شده است . مدل هاي HADCM3 با ضرايب 0.54 و 0.41 براي بارش، IPCM4 با ضرايب1.7و 1.47 براي دما به ترتيب با RMSE و MAE، كمتر داراي بيشترين دقت و كارايي در پيش بيني اين كميت ها خواهند داشت. مدل هاي AOGCM درتخمين ميانگين بلند مدت دما و بارش منطقه با يكديگر تطابق نداشته كه خود بيانگر عدم قطعيت در نتايج اين مدل هاست. در پيش بيني ها به يك مدل اكتفا نشده ها و مدل ها به ميزان همخواني با داده هاي مشاهداتي، وزن مختص به خود را در پيش بيني خواهند داشت. در مجموع براي هر سه ايستگاه، مدل HADCM3 براي بارش با ضريب وزني 0.29 و مدل IPCM4 براي دما با ضريب وزني0.24براي شبيه سازي بارش و دما، مدل هاي برگزيده حوضه چمچمال هستند. در نهايت نتايج پيش بيني در دوره هاي آماري 2030-2011 و 2065-2046 به ترتيب براي ميانگين بلند مدت دما 0.65 و 1.9درجه سانتي گراد افزايش و ميانگين بلند مدت بارش به ميزان 0.015 درصد افزايش و 25 درصد كاهش را نشان مي دهند. با در نظر گرفتن اين تغييرات در مديريت منابع آب مي توان از آثار سوء تغيير اقليم بر منابع آب منطقه است.