رابطه ي بين لنگرهاي مسير شغلي و تعهد سازماني با توجه به سن، جنس و سطح تحصيلات در مديران دوره متوسطه دوم شهرستان بجنورد

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه بين لنگرهاي مسير شغلي و تعهد سازماني با توجه به سن، جنس و سطح تحصيلات انجام پذيرفته است؛ اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و به لحاظ شيوه اجرا توصيفي- پيمايشي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش را كليه مديران دوره دوم متوسطه، اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد در سال تحصيلي 95-1394 تشكيل مي دهد؛ حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان ( 1979 ) و به تعداد 60 نفر تعيين كه به روش تصادفي ساده انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند. جهت گردآوري داده ها از دو پرسشنامه تعهد سازماني ماير و آلن (1996)و پرسشنامه لنگرهاي مسير شغلي شاين ( 2006) استفاده گرديد؛ روايي پرسشنامه ها با روش روايي محتوا و پايايي آنها با روش ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/84 و 0/92 محاسبه گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي (توزيع فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون رگرسيون خطي) با استفاده از بسته نرم افزاري SPSS نسخه 19 بهره جستيم. يافته هاي پژوهش حاضر حاكي از آن است كه بين لنگرهاي مسير شغلي و تعهد سازماني با توجه به سن، جنس و سطح تحصيلات در مديران دوره متوسطه دوم شهرستان بجنورد رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين از بين متغيرهاي تعديل گر تنها متغير سن قادر به پيش بيني تعهد سازماني است. در نهايت نتايج اين پژوهش حاكي از وجود رابطه معنادار بين تمام مولفه هاي لنگرهاي شغلي (به جزء امنيت و ثبات، خلاقيت و كارآفريني، خدمت و ازخودگذشتگي و ايثار و سبك زندگي) و تعهد سازماني با توجه به سن بود. به طوركلي مي توان اذعان داشت اگر مسير پيشرفت شغلي كاركنان به درستي تنظيم شود افراد در دوران شغلي خود كارراه هاي متناسب با علايقشان خواهند داشت، كه اين امر با بيشتر شدن احساس همانندسازي و وابستگي به سازماني كه اين موقعيت را در اختيار آنها قرار داده است، تعهد سازماني آنها را افزايش خواهد داد.