ارزيابي اقتصادي روش هاي كاهش تبخير از مخازن آبي (مطالعه موردي استان گلستان)

no title, no abstract

تبخير از جمله مسائل مهم در هيدرولوژي و مهندسي آب ميباشد كه مورد توجه محققان قرار دارد. تبخير آب از ذخاير سطحي علاوه بر اتلاف آبي كه ميتواند مورد مصرف كشاورزي و شهري قرار گيرد، موجب افزايش غلظت املاح و كاهش كيفيت آب آبياري ميشود. استفاده از الكل هاي سنگين و پوشش هاي شناور و معلق ميتواند موجب كاهش شدت تبخير و كاهش غلظت نمك آب، در فصول خشك گردد. در اين پژوهش تأثير الكل هاي سنگين اكتادكانول و هگزادكانول، پوشش سطح آب توسط صفحات جامد نفوذ ناپذير پلي استيرن، توپ هاي سايه و پوشش پارچه سايه بر ميزان كاهش تبخير از مورد آزمايش قرار گرفته و در نهايت ارزيابي اقتصادي هزينه هاي سرمايه، A سطح آب توسط تشت تبخير كلاس بهره برداري عملياتي و تعمير و نگهداري براي هريك از روش هاي مذكور انجام شده است، بدين صورت كه هزينه ذخيره يك ميليون ليتر آب، با سه سناريوي پايين، متوسط و بالا براي استان گلستان با پتانسيل تبخير حدود 1500 ميلي متر در سال بدست آمده است. نتايج نشان ميدهد پوشش80 درصدي سطح آب توسط پلياستيرن بيشترين ميزان كاهش تبخير را دارد و هزينه كاربرد پوشش سايه از ساير روش ها به مراتب بيشتر است.