بررسي رابطه مديريت كيفيت فراگير با عملكرد كاركنان در مديريت شعب جنوب غرب تهران بانك تجارت

اين تحقيق به بررسي رابطه مديريت كيفيت فراگير ( TQM ) با عملكرد كاركنان بانك تجارت حوزه مديريت جنوب غرب تهران مي پردازد. در اين تحقيق مديريت كيفيت فراگير به عنوان متغير مستقل و عملكرد كاركنان به عنوان متغير وابسته درنظر گرفته شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل كاركنان فوق ديپلم و بالاتر مديرت شعب جنوب غرب تهران كه درسال 1394 مشغول به كار بوده اند، است. روش نمونه گيري تصادفي ساده و روش تعيين حجم نمونه از طريق فرمول كوكران 182 نفر (جامعه آماري 346 نفر) در نظر گرفته شده است. ابزار سنجش نيز محقق ساخته و برگرفته از دو پرسشنامه مديريت كيفيت فراگير ( TQM ) و عملكرد شغلي پاترسون، شامل 31 سوال مي باشد. اين تحقيق شامل يك فرضيه اصلي كه به بررسي رابطه مديريت كيفيت فراگير ( TQM )با عملكرد كاركنان بانك تجارت و هشت فرضيه فرعي كه به بررسي رابطه حمايت و رهبري، برنامه ريزي استراتژيك، مشتري مداري، شناسايي و آموزش كاركنان، توانمندسازي و كار تيمي، تجزيه و تحليل كيفيت، بيمه كيفيت و پيامد بهبود كيفيت با عملكرد كاركنان مي پردازد، مي باشد. در داده پردازي از مباحث توصيفي و استنباط آماري استفاده شده است. در سطح استنباطي نيز از آزمون كولموگروف اسميرنف جهت بررسي نرمال بودن توزيع مولفه هاي مديريت كيفيت فراگير و عملكرد كاركنان، از آزمون همبستگي پيرسون جهت آزمون فرضيه هاي تحقيق استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد فرضيه اصلي تحقيق تاييد گرديد، به عبارت ديگر بين مديريت كيفيت فراگير با عملكرد كاركنان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد و همچنين در فرضيه هاي فرعي نيز تمامي هشت مولفه مديريت كيفيت داراي رابطه مثبت و معني دار مي باشند.