رابطه ي احساس غربت با ميزان افسردگي و شادكامي در دانشجويان خوابگاهي: يك مطالعه مقطعي

no title, no abstract

دانشجويان در معرض اختلالات رواني متعددي قرار دارند. يكي از مهمترين مواردي كه دانشجويان با آن روبه رو هستند، احساس غربت و افسردگي بوده و باعث كاهش شادكامي در آن ها ميشود. بنابراين اين مطالعه با هدف تعيين رابطه ي احساس غربت با ميزان افسردگي و شادكامي در دانشجويان خوابگاهي دانشگاه علوم پزشكي همدان در سال 1394 اجراء گرديد. پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بود كه بر روي 387 نفر از دانشجويان خوابگاهي دانشگاه علوم پزشكي همدان انجام گرفت. نمونه گيري به شيوه تصادفي طبقه اي با تخصيص متناسب بود. جمع آوري دادهها از طريق خودگزارش دهي و با استفاده از چهار پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك و زمينه اي، پرسشنامه احساس غربت Fenfelit، پرسشنامه افسردگي دانشجويان (USDI)، پرسشنامه شادكامي آكسفورد انجام گرديد. دادههاي پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS 23 تجزيه و تحليل شدند. نتايج مطالعه نشان داد، افسردگي با شادكامي رابطه معكوس (0.6-) و با غربت رابطه مستقيم (0.3) معناداري داشت. لذا با افزايش نمره مربوط به غربت، نمره افسردگي نيز افزايش مييابد و با افزايش نمره افسردگي، شادكامي كاهش خواهد يافت. همچنين حس غربت با نمره شادكامي هم رابطه معكوس معنادار دارد (0.2-) و با افزايش حس غربت، شادكامي كاهش مييابد. با نظر گرفتن نتايج، اهميت توجه به سلامت روان دانشجويان در خوابگاهها، بسيار لازم و ضروري ميباشد. به نظر مي رسد در برنامههاي مداخله اي و پيشگيري كننده بايد به طور كامل علت هاي احساس غربت و افسردگي شناسايي و مداخلات مناسب با توجه به عوامل موثر طراحي و اجرا گردد.