ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ دﺷﺖ اﻫﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺌﻮري آﻧﺘﺮوﭘﯽ

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎي ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب، ﮐﺎﻫﺶ اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺎزاد ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎ، ﺑﺪون اﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان دﻗﺖ اﻃﻼﻋﺎت ﺣﺎﺻﻞ، داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﮐﯿﻔﯿﺖ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﯾﮑﯽ از ﻣﻮارد ﻣﻬﻢ در ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﻬﯿﻨﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮﭘﺬﯾﺮي ﻣﮑﺎﻧﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺌﻮري آﻧﺘﺮوﭘﯽ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﻧﻤﻮد. ﺗﺌﻮري آﻧﺘﺮوﭘﯽ ﯾﮑﯽ از روش ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮاي ارزﯾﺎﺑﯽ ﻋﺪم ﻗﻄﻌﯿﺖ ﻣﻮﺟﻮد در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﻃﻼﻋﺎت ﻣﺤﺪود ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﺌﻮري آﻧﺘﺮوﭘﯽ ﮔﺴﺴﺘﻪ ﮐﺎراﯾﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯽ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ دﺷﺖ اﻫﺮ ﻣﻮرد ارزﯾﺎﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ )EC( ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺎﺧﺺ اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺼﻮرت ﺗﺎﺑﻌﯽ از ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻦ ﭼﺎه ﻫﺎ )ﻣﺪل اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت( و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﺑﺼﻮرت ﺗﺎﺑﻌﯽ از ﻓﺎﺻﻠﻪ )ﻣﺪل ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ( ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﺮ ﻫﺮ دو ﻣﺪل ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻨﺤﻨﯽ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﻧﺰوﻟﯽ ﺑﺮازش داده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﺪل اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت در اراﺋﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺪل رﮔﺮﺳﯿﻮﻧﯽ از دﻗﺖ ﺑﺎﻻﺗﺮي ﺑﺮﺧﻮدار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﻣﺪل اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﭘﺎﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ دﺷﺖ اﻫﺮ از ﭘﺮاﮐﻨﺶ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮﺧﻮردار ﻧﺒﻮده و ﺑﺮاي ﭘﻮﺷﺶ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎي اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ در ﻧﻘﺎط ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﺄﺳﯿﺲ اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ اﻗﺪام ﺷﻮد.