نقش سراي دانشجويي در سرمايه اجتماعي دانشجويان

no title, no abstract

هدف پژوهش، حاضر بررسي نقش سراي دانشجويي در سرمايه اجتماعي دانشجويان بود. جامعه پژوهش كليه دانشجويان دانشگاه بوعلي سينا به تعداد كل 13000 نفر هستند، در راستاي برآورد حجم نمونه پژوهش از فرمول كوكران استفاده شد؛ لذا حجم نمونه آماري 374 نفر تعيين و با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب گرديد. روش پژوهش كمي - توصيفي و از نوع مطالعات علي – مقايسه اي است. ابزار پژوهش، پرسش نامه مي باشد؛ لذا از پرسشنامه 28 سوالي سرمايه اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998) با توجه به زمينه سراي دانشجويي استفاده شد. جهت تعيين پايايي و روايي ابزار، از تكنيك هاي آلفاي كرانباخ و تحليل عاملي تائيدي استفاده شد. نتايج بيانگر پايايي و روايي مطلوب ابزار بود. جهت تحليل داده ها از تكنيك هاي توصيفي (شاخص هاي مركز و پراكندگي) و استنباطي (تي تك نمونه اي، فريدمن و تحليل واريانس چندمتغيره مانووا) با استفاده از نرم افزار Spss25 استفاده شد. نتايج نشان داد كه: وضعيت سرمايه اجتماعي و ابعاد آن در دانشجويان ساكن در سراي دانشجويي بالاتر از حد متوسط (مطلوب) و در دانشجويان غيرساكن در سراي دانشجويي پايين تر از حد متوسط (مطلوب) است. همچنين مقادير F مانووا در سطح 0.05 معنادار و بيانگر تفاوت بين وضعيت سرمايه اجتماعي و ابعاد آن در دانشجويان ساكن و غيرساكن در سراي دانشجويي بود.