پيش بيني احساس تنهايي بر اساس طرح واره هاي ناسازگار اوليه و سبك هاي دل بستگي در دانشجويان خوابگاهي دانشگاه اصفهان

no title, no abstract

هدف از اجراي پژوهش حاضر، پيش بيني احساس تنهايي براساس طرح واره هاي ناسازگار اوليه و سبك هاي دل بستگي (دل بستگي ايمن، دل بستگي اجتنابي و دل بستگي دوسوگرا) در دانشجويان خوابگاهي دانشگاه اصفهان بود. بدين منظور نمونه اي با حجم 85 نفر از دانشجويان خوابگاهي دانشگاه اصفهان با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شد. ابزارهاي مورداستفاده در اين پژوهش، شامل پرسشنامه احساس تنهايي راسل، پرسشنامه طرح واره هاي ناسازگار اوليه يانگ و پرسشنامه سبك هاي دل بستگي كولينز و ريد است. يافته هاي اين پژوهش در دو سطح توصيفي و استنباطي تحليل شد و نشان مي دهد كه ضريب همبستگي بين طرح واره هاي ناسازگار اوليه و احساس تنهايي دانشجويان خوابگاهي مثبت و ازلحاظ آماري معنادار است (05/0