اشكال نوين تامين مالي بستر حمايت از توليد ملي، تسهيل سرمايه گذاري و توسعه صادرات غيرنفتي

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در فرايند رشد و توسعه اقتصادي مقوله سرمايه گذاري از اهميت بنيادي برخوردار است. در حقيقت مي توان سرمايه گذاري را پيش شرط توليد و به عبارت صحيح تر شرط لازم آن دانست. بر اين اساس اقتصاددانان اشكال مختلف سرمايه را نيروي محركه و موتور رشد اقتصادي دانسته و اغلب الگوهاي مورد نظر را براساس همين فرضيه طراحي كرده اند. بايد توجه داشت كه توسعه بستر سرمايه گذاري موجب جذب سرمايه هاي غير كارا و سرگردان و هدايت آنها به بخش هاي مولد اقتصادي و تخصيص مي گردد. از اين رو حمايت از سرمايه و سرمايه گذاري براي افزايش توليد ملي،ايجاد اشتغال و افزايش صادرات غير نفتي امري حياتي به شمار مي آيد. مشاهدات تجربي و آماري نشان مي دهد كه در حال حاضر هم عناصر تشكيل دهنده بازار سرمايه (خانوارها در سمت عرضه و بنگاه ها در سمت تقاضا) عمدتا به نظام بانكي متكي هستند. ملاحظات مختلفي كه در عرصه فعاليت هاي بانكي از قبيل مداخلات دستوري دولت، ضريب بالاي مطالبات معوق از بخش خصوصي و دولتي و نيز فقدان ابزار كارا و رقابتي براي جذب سپرده ها و ...وجود دارد آن را به عنوان يك تنگنا و گلوگاه مطرح مي سازد. تبيين اشكال و ابعاد سيستم هاي نوين تامين مالي در قالب بازارسرمايه همانند بورس، صندوق هاي سرمايه گذاري، شركت هاي سهامي عام و بازار بيمه به عنوان دو نهاد متولي مي توانند نقش بسيار اساسي دراين امر خطير برعهده گيرند . در اين مقاله سعي بر اين است تا هر كدام از روش هاي نوين تامين منابع مالي در كشور، موانع و دلايل عدم رواج اين روش ها تاكنون به صورت تحليلي مورد بررسي قرار گيرد و راهكارهايي در اين زمينه پيشنهاد گردد.