تأثير آتش سوزي بر ساختار جست گروه هاي بلوط ايراني در جنگل هاي زاگرس (مطالعه موردي : استان كرمانشاه)

آتش سوزي به عنوان يك عامل محيطي قدرت خود تنظيمي اكوسيستم هاي جنگلي را تحت تاثير قرار مي-دهد. با توجه به آتش سوزي هاي هرساله در جنگل هاي زاگرس و توانايي جست دهي سريع بلوط ايراني(Quercus persica )پژوهشي به منظور بررسي ساختار اين جنگل ها پس از آتش سوزي در استان كرمانشاهصورت گرفت. منطقه مورد مطالعه در سال 22دچار سوختگي شده و با منطقه نسوخته مورد بررسي قرارگرفت. نمونه برداري به صورت ترانسكت و انتخابي انجام شد. از هر تيمار 22جست گروه انتخاب و متغيرهايياز جمله تعدادجست، قطر قطورترين جست، عمق لاش برگ، ارتفاع جست گروه و ... اندازه گيري شد. نتايجبدست آمده از مقايسات آماري نشان داد كه آتش سوزي سبب تغيير ويژگي هاي ساختار جست گروه مي شود.از طرفي تعداد جست ها و تراكم جست پس از آتش سوزي افزايش معني داري نسبت به منطقه نسوخته داشتهاست. گونه هاي جست ده به منظور حفظ بقاي خود پس از آتش از توانايي جست دهي خود استفاده مي كنند