بررسي نقش مولفه هاي آموزشي و توسعه سازماني بر مديريت منابع انساني

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در دنياي امروز هيچ چيز به اندازه خوشبختي نسل بشر اهميت ندارد. به جرات مي توان گفت كه سرمايه انساني كه بيش از هر عامل ديگري بر روي رشد و بقاي سازماني تاثيرگذار است و آنچه در اين شرايط به عنوان عنصر محوري تاثيرگذار و تاثيرپذير مطرح مي شود، توجه به عناصر و مولفه هاي انساني است. درحال حاضر از واحد منابع انساني انتظار مي رود كه ارزشي را به سازمان بيفزايد نه اينكه فقط هزينه اي را براي سازمان ايجاد كند. آموزش به مفهوم تغيير دانش، نگرش و تعامل با همكاران است. امروزه بسياري از مديران دريافتند كه آموزش كاركنان در زمينه هاي مختلف و گوناگون مي تواند به سازمان كمك كند تا در برابر بازارهاي در حال تغيير واكنشي سريع نشان دهند. آموزش دادن به كاركنان در زمينه هاي مختلف مي تواند موجب افزايش كارايي، بهره وري و رضايت شغلي افراد شود. بنابراين با توجه به محدوديت منابع و نامحدود بودن نيازهاي انساني، افزايش جمعيت و رقابت شديد و بي رحمانه در اقتصاد جهاني، بهبود بهره وري نه يك انتخاب بلكه يك ضرورت مي باشد. بي گمان رشد و توسعه اقتصادي امروزه جوامع مختلف در نرخ رشد بهره وري آنها نهفته است. بنابراين آنچه موجبات بقاء سازمان ها را فراهم مي آورد رعايت اصول و شيوه هاي صحيح انجام كارها است كه سازمان ها در محيط رقابتي محكوم به تمركز و اجراي بهره وري مي باشند. بدون ترديد براي داشتن آينده پويا و توسعه يافته و ايستادگي اقتصادي در دنياي پر رقابت امروزي، نيازمند افزايش بهره وري و استفاده حداكثري از حداقل امكانات هستيم. در نخستين گزارش برنامه توسعه سازمان ملل در سال 1990 توسعه منابع انساني به عنوان فرايند گسترش دامنه گزينش هاي انسان تعريف شده است. در سال 1997 اين تعريف اصلاح و عنوان شد كه توسعه منابع انساني فرايندي است كه بر توان بهزيستي انسان ها مي افزايد، در نتيجه امكان برخورداري از گزينش هاي بهتر را فراهم مي سازد. با عنايت به اين موضوع كه عمده ترين منبع استراتژيك هر سازمان و يا هر جامعه، منابع انساني آن است، بنابراين جوامعي در بلندمدت قرين موفقيت خواهند شدكه بتوانند منابع انساني خود را به طور صحيح و اصولي توسعه و پرورش داده و همراه با تقويت دانش و معرفت و مهارت هاي فني لازم، افرادي پر كار و معتقد و مومن بسازند