شناخت الگوي گردشگري خانه هاي دوم و اثرات آن بر تغييرات كاربري اراضي در سكونتگاههاي روستايي

امروزه با توجه به رشد نابسامان كالبدي سكونتگاه ها و عدم تعادل در كاربري هاي موجود، مديريت صحيح و برنامه ريزي جهت ساماندهي كاربري ها بك امر ضروري به نظر ميرسد. گردشگري خانه هاي دوم بخصوص از نوع خانه هاي دوم يا ويلاسازي پيامدهاي منفي گسترده اي براي نواحي روستايي به همراه دارد كه برخي از آنها عبارتند از: تغيير كاربري اراضي، افزايش قيمت اراضي، افزايش سوداگري و رانت خواري اراضي، تغيير بافت كالبدي ، تغيير چشم انداز طبيعي ، تخريب محيط زيست و.... گرچه تغيير كاربري ها بر اثر گردشگري اثرات و پيامدهاي منفي را موجب شده است، اما اثرات مثبتي همچون افزايش درآمد، اشتغالزايي به ويژه براي جوانان را نيز در پي دارد. عوامل متعددي در روند تغيير كاربري اراضي نقش دارند كه افزايش جمعيت و سياست هاي دولت از جمله اين عوامل مي باشند و تاثير بسزايي در اين روند دارند. به طور كلي به منظور كاهش اثرات و پيامدهاي منفي گسترش خانه هاي دوم و به دنبال آن تغيير كاربري اراضي علاوه بر مديريت صحيح و برنامه ريزي دراين زمينه، دستيابي به توسعه پايدار نقش بنيادي دارد