هويت ايراني در معماري؛ نگين بي بديل معماري ايراني اسلامي

هويت 1 را مي توان تجلي فرهنگ در معماري دانستت ز يت را مكانهتا از انسان معنا مي گيرند و انسان نيز مجموعه اي از باورها و انديشته هتا است كه فرهنگ او را شكل مي دهد و نمود و تجلي از فرهنگ انسان را در مكان و محيط مت ي تتوان مشتاهده نمتود كته همتان هو يت ت و فرهنگ 2 اوست. امروز معناي هويت در محيط اجتمتاع ي شت هر كمتتر قابل درك است. شهر امروز ديگر الهام بخش هنرمندان نيست. شتهر مدرن امكانات كافي براي زندگي را فتراه نمت ي آورد. خيابتان هتا و ميدان ها ديگر جايي براي اجتماع مردم نيستند بلكه صرفاً وسيله اي براي ارتباط شده است. امروز كاشانه، شهر و كشور آنچه را نزد انسان ارزش هاي برترند به او نمي بخشد يعني همتان تعلاتات اجتمتاع ي و محصولات فرهنگي. شايد فضا ديگر احساس ندارد و ارتباط خود را با خوشحالي و غ گسسته است و فضا ه ديگر براي متا زنتده ن يستت زيرا به نظامي از مكانهاي با معنا بدل نگرديده استت ودرنت يجته ايت ن امرشرايط مطلوبي را براي بررسي هتا ي بيشتتر دربتاره هو يت ت ايجتاد ميكند .با ورود عناصر فرهنگي بيگانه فرهنگ و هويت جامعته ا يرانت ي ايراني شامل تغييراتي شده استت،بر همت ين استاس بترا ي شناستا يي هويت جامعه سنتي ايران بررسي عناصر هويت ساز در معماري سنتي ايران شيوه مناسبي به نظر مي آيد تا هويت از دستت رفتته معمتاري اصيل خودمان را بازگو كني .