ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺮﺧﯽ از ﺳﻤﻮم ارﮔﺎﻧﻮﮐﻠﺮه نظير Aldrin, Dieldrin, DDE در ﺳﻮاﺣﻞ ﻏﺮﺑﯽ درﯾﺎي ﺧﺰر اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران

اﺳﺘﺎن ﻣﺎزﻧﺪران ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﺮاﮐﻢ ﮐﺸﺖ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻧﻈﯿﺮ ﮐﺸﺖ ﻣﺮﮐﺒﺎت، ﺑﺮﻧﺞ، ﮔﻨﺪم، ﺳﻮﯾﺎ و ﭘﻨﺒﻪ ﯾﮑﯽ از ﻗﻄﺐ ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﮐﺸﺎورزي درﮐﺸﻮر ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯿﮕﺮدد، ﻟﺬا ﺣﺠﻢ اﺳﺘﻔﺎده از ﺳﻤﻮم درﻣﺰارع ﯾﺎدﺷﺪه ﻓﻮق زﯾﺎد ﺑﻮده ﮐﻪ ﻏﺎﻟﺒﺂ ازﻃﺮﯾﻖ ﻧﺸﺘﺎب، ﭘﺴﺎب و آﺑﻬﺎي ﺑﺎرش ﺑﺎران وارد رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي اﺳﺘﺎن ﻣﯿﮕﺮدد. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺣﻔﺎﻇﺖ و ﺻﯿﺎﻧﺖ از اﮐﻮﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي آﺑﯽ ﺑﺮاي ﺣﯿﺎت آﺑﺰﯾﺎن از ﻣﻀﺮات و ﻋﻮاﻣﻞ آﻻﯾﻨﺪﻫﻬﺎي ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺎي آﺑﯽ، ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از اﺳﺘﻔﺎده ﺑﯽ روﯾﻪ ﮐﻮد و ﺳﻢ درﮐﺸﺎورزي اﻣﺮي ﺟﺪي ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯿﮕﺮدد. ﻣﺼﺐ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﺷﯿﻼﺗﯽ ﻣﺤﻞ رﻫﺎ ﺳﺎزي ﺑﭽﻪ ﻣﺎﻫﯿﺎن اﻧﮕﺸﺖ ﻗﺪ ﻣﺎﻫﯽ ﺳﻔﯿﺪ و ﻣﺎﻫﯿﺎن ﺧﺎوﯾﺎري ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻫﺠﻮم آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎي ﺳﻤﻮم از ﻃﺮﯾﻖ زﻫﺎب رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺻﺪﻣﺎت زﯾﺎدي را ﺑﻪ ﻣﺼﺐ وارد ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ )Case Study(، ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻌﯿﯿﻦ و ﻣﻘﺪار ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺳﻤﻮم Dieldrin, DDE, Aldrin در ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎي آب ﺷﯿﺮﯾﻦ و ﺷﻮر ﺣﺎﺷﯿﻪ ﺑﺮﺧﯽ از ﺻﯿﺪﮔﺎه ﻫﺎي ﺷﯿﻼﺗﯽ ﺣﺴﻦ آﺑﺎد، اﯾﺰده 1 و2 ، ﻧﺸﺘﺎرود( ﮐﻪ ﺣﺎﺻﻞ از ﭘﺴﺎب و ﻧﺸﺘﺎب زﻣﯿﻨﻬﺎي ﮐﺸﺎورزي و ﻣﺰارع ﺑﺮﻧﺞ ﺣﺎﺷﯿﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺻﻮرت ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻞ از آن ﺑﺸﺮح زﯾﺮ اﺳﺖ : ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﻘﺪار ﺳﻢ ارﮔﺎﻧﻮﮐﻠﺮه آﻟﺪرﯾﻦ در اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺣﺴﻦ آﺑﺎد در ﺣﺪ 16/4 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪار دﯾﺘﮑﺖ ﺷﺪه آن در اﯾﺴﺘﮕﺎه اﯾﺰده در ﺣﺪ 3 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﻘﺪار ﺳﻢ ارﮔﺎﻧﻮﮐﻠﺮه DDE در اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺣﺴﻦ آﺑﺎد در ﺣﺪ 53 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪار دﯾﺘﮑﺖ ﺷﺪه آن در اﯾﺴﺘﮕﺎه اﯾﺰده در ﺣﺪ 3 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﻣﻘﺪار ﺳﻢ ارﮔﺎﻧﻮﮐﻠﺮه دﯾﻠﺪرﯾﻦ در اﯾﺴﺘﮕﺎه ﺣﺴﻦ آﺑﺎد در ﺣﺪ 38 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ و ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪار دﯾﺘﮑﺖ ﺷﺪه آن در اﯾﺴﺘﮕﺎه ﻧﺸﺘﺎرود در ﺣﺪ 3 ﻣﯿﮑﺮوﮔﺮم در ﻟﯿﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻋﻤﻮﻣﺎ درﻃﻮل ﺳﺎل در اﮐﺜﺮ اﯾﺴﺘﮕﺎﻫﻬﺎ ﺑﺨﺼﻮص درﻓﺼﻞ ﮐﺸﺎورزي ﺳﻤﻮم ﻣﻮرد ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ و اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎﻻ” ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻤﻨﻮﻋﯿﺖ ﺳﻤﻮم ﮐﻠﺮه از ﺳﻮي ﻣﻘﺎﻣﺎت ذﯾﺼﻼح ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﻨﺎ ﺑﻪ ﻋﺎدت ﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ ﺣﺎﮐﯽ از ﻣﺼﺮف ﺳﻤﻮم ﮐﻠﺮه ﮐﺸﺎورزي در زمين هاي ﺣﺎﺷﯿﻪ رودﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ.