مطالعه رويكرد خرد جمعي با تأكيد بر كاربرد روش مشورت در پژوهش

امروزه، از مهم ترين عوامل اجتماعي، پديدار شدن مساله آگاهي هاي جمعي است. مسادله تبادل نظر و مشورت، عنصر اساسي در همه تصميم گيري ها در سطوح فردي جمعي و سازماني است. انسان متمدن نياز به زندگي اجتماعي دارد، نياز دارد كه در مورد اجتماع آگاهي كسب كند . فردي كه تنها به نظر و طرز فكر خود اعتماد و اتكا مي كند، در معرض بروز لغزش و اشتباه قرار دارد؛ اما هم فكري با ديگران، بسياري از زواياي مسائل مختلف را براي انسان آشكار مي سازد. معناي خرد جمعي با واژه هاي «مشاوره»و «مشورت» كه هدف آن ها ارائه و دريافت راي و نظر صحيح است، بسيار نزديك است. هنگامي كه مسائل در شورا مطحر شود و تجارب و ديدگاه هاي مختلف تجميع شود، لغزش و اشتباه كاهش مي يابد. بيان و تبادل افكار و مباحثه در مورد تجارب و ديدگاه هاي جمعي، به اشتراك تجارب فردي در بين شركت كنندگان مي انجامد. مي توان به صورت مشورت گروهي (حضوري و يا مجازي) به مطالعه و بررسي مسائل و راه كارهاي پيشنهادي در حوزه هاي مختلف پرداخت. در حوزه اموزش و پرورش، خلاصه نظرات تعدادي از افرادي كه به طور مستقيم و غيرمستقيم با اين حوزه در ارتباط هستند (شاغل و غيرشاغل) شامل عواملي است نظير؛ ضعف در ارتباطات سازماني و عدم هماهنگي در اقدامات مديريتي، برنامه هاي نامناسبي و كمبود فضا و امكانات (دروني). وضعيت نامطلوب معيشتي و رفاهي، سواد ارتباطي و تحصيلي پايين والدين و كمبود انگيزه دانش آموزان و والدين (بيروني) برنامه ريزي آينده محور و تدوين تجربيات متخصصان و بازنشستگان (راهكار).