رابطه راهبردهاي مقابله با درد و خوش بيني با استرس ادراك شده زنان باردار بيمارستان امام علي(ع) آمل

هدف پژوهش حاضر تعيين راهبردهاي مقابله با درد و خوش بيني با استرس ادراك شده زنان بيمارستان امام علي(ع) آمل بوده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان مراجعه كننده به بيمارستان امامي علي آمل جهت زايمان در تاريخ زماني 1 / 9 / 1396 تا 1 / 12 / 1396 به مدت 3 ماه بود كه از اين ميان 341 نفر به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. داده هاي پژوهش به وسيله آزمون جهتگيري زندگي شيير و كارور ) 1985 (، مقياس استرس ادراك شده كوهن (1983) و پرسشنامه راهبردهاي مقابله با درد روزنستاين (كارآموزيان، باقري، دره كردي و اميني زاده، 1393 ) جمع آوري شدند. داده هاي جمع آوري شده به وسيله آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و SPSS-20 تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد راهبردهاي شناختي مقابله با درد و راهبردهاي رفتاري مقابله با درد درزنان باردار و خوش بيني قادر به پيش بيني 4 / 31 درصد از واريانس استرس ادراك شده زنان بوده اند (05 / 0 > P). همين طور بين راهبردهاي شناختي و رفتاري مقابله با درد و خوش بيني با استرس ادارك شده در زنان باردار رابطه منفي و معناداري داشته است ( 05 / 0 > P). با توجه به نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه راهبردهاي مقابله با درد و خوش بيني در استرس ادراك شده زنان نقش دارد.