بهره برداري از منابع آب غير متعارف در كشاورزي

با توجه به اهميت آب در رفع نيازهاي حياتي انسان تمدنهاي بشري از ديرباز جهت استفاده بهينه از منابع تجديد پذير بويژه منابع آب و خاك با مشاركت مردمي در جهت حفاظت كمي و جلوگيري از بروز تحولات كيفي در منابع آب و حصول به توسعه پايدار استوار مي باشد و در اين راستا متوليان امر تامين آب ملزم به تدوين برنامه اي جهت استفاده از كليه منابع آب در دسترس با رعايت جوانب اقتصادي اجتماعي فرهنگي و مخاطرات بهداشتي و زيست محيطي نموده است با افزايش جمعيت و مصرف بي رويه آب به تبع آن با افزايش ميزان فاضلاب و مواد زائد دفعي توام بوده است تداوم روند كنوني مصرف آب و توليد و دفع پساب از طريق بخش شرب و بهداشت كشاورزي و صنعت در كنار عوامل طبيعي در طي چرخه آب در طبيعت فرسايش نفوذ املاح به آبهاي زيرزميني موجب كاهش و محدود شدن دسترسي به منابع آب شيرين و از طرف ديگر بمخاطره افتادن حيات نسل حاضر و آتي و بروز تحولات كيفي در منابع آب پذيرنده خواهد شد متاسفانه پيشرفتهاي اجتماعي اقتصادي و صنعتي ابعاد اين ويرانگري را بحدي رسانده بنحويكه به اعتقاد بسياري از جامعه شناسان جهان درگير سه چالش اساسي يعني الودگي جمعيت و فقر مي باشد. و بيشتر