ريسك حسابرسي و انواع آن

فاقد عنوان و چكيده لاتين

روش تحليل ريسك در كارحسابرسي به حساب هايي كه احتمال اشتباه در آنها زياد است توجه دارد و منابع حسابرسي را از حساب هايي كه اشتباه جدي ندارند به حساب هايي كه اشتباه بااهميت دارند انتقال مي دهد بنابراين هدف اين روش شناسايي حسابهايي است كه بطور تخميني بالاترين احتمال وقوع (نشان دادن )اشتباهات جدي را دارند،تا سپس منابع حسابرسي به رسيدگي به آن حساب ها انتقال يابد، ازاين رو، براي هرمشتري برنامه حسابرسي خاصي باتوجه به عوامل مختلف ريسك كه برموسسه حسابرسي اثر مي گذارد طراحي مي شود. شواهد موردنياز اين برنامه ها نه تنها بايد بر كل سطوح ريسك حسابرسي مربوط باشد بلكه بايد برپايه برآورد حسابرسان از ريسك ذاتي خاصي كه صاحبكار موردنظر را به خطر مي اندازد، تنظيم مي شود . موسسات حسابرسي بطور عام و سازمان حسابرسي بطورخاصي درمقايسه با همتايان خود در ديگر نقاط دنيا هيچگاه به برآورد ريسك حسابرسي نپرداخته اند 1 . ريسك حسابرسي را احتمال خطراين كه حسابرس نسبت به صورت هاي مالي حاوي اشتباه يا تحريف بااهميت نظرحرفه اي نامناسب اظهاركندتعريف مي كند اين تعريف با استاندارد 300كه ريسك حسابرسي رابه عنوان خطر ارايه نظر نادرست درمورد صورت هاي مالي تعريف مي كند تا حدودي مطابقت دارد