بررسي تعيين رابطه ميان دلزدگي زناشويي با نگرش به روابط فرازناشويي در ميان دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش دلزدگي زناشويي در پيش بيني نگرش به روابط فرازناشويي در بين افراد متاهل مي باشد. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري مورد نظر پژوهش شامل كليه دانشجويان متاهل دانشگاه آزاد اسلامي واحد آيت الله آملي شهر آمل در سال تحصيلي 1395-1396 بود و حجم نمونه با توجه به جدول مورگان تعداد 297 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند، كه به پرسشنامه پاينز (1996)، پرسشنامه توجيه روابط فرازناشويي موره و ليونگ(2001) پاسخ دادند و در پرسشنامه ها نمراتي بالاتر از ميانگين كسب كردند. داده هاي جمع آوري شده به وسيله آزمون همبستگي و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. يافته ها: با توجه به ضريب اطمينان 95٪ و سطح معناداري آزمون ضريب همبستگي پيرسون براي رابطه نمره كل دلزدگي زناشويي با نگرش به روابط فرازناشويي ( 0.05>p)، از پا افتادن رواني با نگرش به روابط فرازناشويي ( 0.05>p)، از پا افتادن عاطفي با نگرش به روابط فرازناشويي ( 0.05>p) و از پا افتادن جسمي با نگرش به روابط فرازناشويي ( 0.05>p) كه از مقدار پيش فرض ( 0.01) كمتر است، مي باشد. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه بين دلزدگي زناشويي در پيش بيني نگرش به روابط فرازناشويي رابطه معناداري وجود دارد. همين طور دلزدگي زناشويي قادر به پيش بيني نگرش به روابط فرازناشويي بوده اند.