پيش بيني تاثير تغييرات اقليمي بر دماي حداكثر و حداقل در ايستگاه كرمان در دوره - 2030-2011 ميلادي با استفاده از ريز مقياس نمايي آماري LARS-WG و خروجي مدل هاي CSMK3 و BCM2.0

متوسط دماي سطح كره زمين به دليل انتشار گازهاي گلخانه اي در حال افزايش است، بر اساس گزارش چهارم هيات بين الدول تغيير اقليم متوسط دماي جهاني نسبت به دوره پايه در حدود 1/1 تا 6/4 درجه سانتيگراد در طول قرن آينده افزايش خواهد داشت، همچنين تغييراتي در مقدار، فراواني وقوع، شدت بارش و نوع آن در سراسر اين كره خاكي مشاهده شده است كه داراي تغييرات منطقه اي قابل توجه مي باشد. به همين دليل بررسي اين تغييرات به منظور مديريت كاراتر شرايط در آينده ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله داده هاي سناريوي A1B مدل گردش عمومي جو HadGEM براي ارزيابي تاثير تغييرات اقليمي بر بارش و تابش خورشيدي در ايستگاه كرمان در دوره 2030-2011 ميلادي توسط مدل آماري LARS-WG ريز مقياس شدند. در اين تحقيق از داده هاي مشاهداتي دماي كمينه، دماي بيشينه، تابش خورشيدي و بارش ايستگاه سينوپتيك كرمان در دوره آماري پايه 2005-1965 ميلادي و داده هاي پيش بيني شده دماي حداكثر و دماي حداقل مدلهاي CSMK3 و BCM2.0 استفاده شد. پس از كاليبراسيون، تحليل آماري و صحت سنجي داده هاي مشاهداتي و به دنبال آن توليد و بررسي داده هاي آب و هوايي مصنوعي توسط مدل ،LARS-WG نتايج نهايي در مقايسه صورت گرفته حاكي از افزايش 2.5 درصدي دماي حداكثر روزانه و افزايش 9.5 درصدي دماي حداقل روزانه مي باشد بيشترين افزايش ميانگين ماهانه دماي حداكثر مربوط به ماه مارس به ميزان 1.56 درجه سانتيگراد و بيشترين افزايش ميانگين ماهانه دماي حداقل مربوط به ماه نوامبر به ميزان 0.94 درجه سانتيگراد خواهد بود