اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر پرخوري هيجاني زنان داراي اضافه وزن شهر بابل

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر پرخوري هيجاني زنان داراي اضافه وزن شهر بابل بود. اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را زنان داراي اضافه وزن بابل كه براي كاهش وزن به پزشكان تغذيه بابل مراجعه كردند (120=n) تشكيل دادند. به روش نمونه گيري تصادفي ساده 40 نفر پس از غربالگري اوليه از ميان 53 نفر از افراد واجد شرايط به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس با گمارش تصادفي 20 نفر در گروه آزمايش و 20 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه پرخوري گورمالي، بلك، داستون، رادين (1982) بود. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه و هفته اي 2 بار و هر جلسه به مدت 90 دقيقه تحت درمان مبتني بر پذيرش و تعهد قرار گرفت در حالي كه گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكرد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري استفاده شد. نتايج حاكي از تفاوت معني دار ميانگين هاي پس آزمون دو گروه در پرخوري هيجاني بود ( 0.05 >P). نتيجه اينكه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر پرخوري هيجاني زنان داراي اضافه وزن اثربخش است.