اثربخشي بازي درماني بر سازگاري اجتماعي كودكان پيش دبستاني پسر شهرستان بابل

هدف از انجام پژوهش حاضر تعيين اثربخشي بازي درماني بر سازگاري اجتماعي كودكان پيش دبستاني پسر بود. اين پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را كودكان پيش دبستاني پسر - شهرستان بابل در نيمه دوم سال 1396 تشكيل دادند. به روش نمونه گيري تصادفي ساده 30 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و سپس با گمارش تصادفي 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر درگروه كنترل قرارگرفتند. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه سازگاري دخانچي (1377) بود. گروه آزمايش به مدت 8 جلسه بازي درماني شناختي رفتاري را دريافت نمودند، گرفت در حالي كه گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي دريافت نكرد. جهت تجزيه وتحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري استفاده شد. نتايج حاكي از آن بود كه در مرحله پس آزمون بين ميانگين سازگاري اجتماعي دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود داشته است (01 / 0 > P). نتيجه اينكه بازي درماني بر سازگاري اجتماعي كودكان پيش دبستاني پسر تاثير داشته است.