مقايسه مدلهاي تجربي، رگرسيوني و شبكه عصبي مصنوعي در برآورد تابش خالص دريافتي (Rs) در ايستگاه هواشناسي زاهدان

تابش آفتابي در بسياري از مدلهاي هيدرولوژي به عنوان پارامتري مهم در تخمين تبخير و تعرق مي باشد. در ضمن تهيه و ايجاد وسايل انداره گيري اين پارامتر بسيار پر هزينه مي باشد. در اين تحقيق از داده هاي اندازه گيري شده تابش (Rs) در سال هاي 1385 تا 1389 ايستگاه هواشناسي زاهدان استفاده شده است. در اين تحقيق براي پيش بيني تابش از دو مدل تجربي آنگستروم-پرسكات و گلور-مك كلوت و دو روش غير خطي، رگرسيوني خطي محلي و شبكه عصبي با دو لايه برگشتي استفاده شد. از پارامترهاي دماي ماكزيمم، سرعت متوسط باد و تابش برون زميني و ساعت آفتابي براي پيش بيني روش هاي غير خطي استفاده شد. نتايج مقايسه مقادير محاسبه شده با مدل ها با مقادير اندازه گيري شده توسط پيرانومتر نشان ميدهد كه شبكه عصبي با دو لايه برگشتي داراي R2 =0/90 و MAE= 2/26 ، RMSE= 3/44 است كه داراي بهترين عملكرد در مدل ها مي باشد بعد از آن مدل رگرسيوني خطي محلي با RMSE=3/8 و MAE=2/35 و R2=0/82 مي باشد روش انگستروم و گلور مك كلوت نيز به ترتيب داراي مقادير R2 =0/33 و MAE= 3/1، RMSE= 4/38 و R2=0/50 و MAE= 3/1 ، RMSE= 4/64 مي باشند.