بررسي رابطه اشتياق كارآفرينانه با قصدكارآفرينانه ي دانشجويان

فاقد عنوان و چكيده لاتين

امروزه بيكاري دانش آموختگان در بسياري از كشورها يك معضل به شمار مي شود. براي حل اين معضل، بسياري از صاحب نظران بر اين باورند كه بايد كارآفريني را در محيط هاي دانشگاهي توسعه و ارتقاء داد. شناسايي عوامل اثرگذار بر تصميم و قصد كارآفرينانه دانشجويان مي تواند به اين فرايند كمك نمايد. يكي از مهم ترين عوامل موثر بر قصد كارآفرينانه افراد اشتياق آنها براي راه اندازي كسب و كار مي باشد كه اين عامل كمتر مورد بررسي قرار گرفته است. به همين دليل، هدف اصلي اين پژوهش بررسي تاثير اشتياق كارآفرينانه بر قصد كارآفرينانه ي دانشجويان مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق شامل دانشجويان رشته هاي مختلف دانشگاه بوعلي سينا همدان مي باشد كه درسال تحصيلي 95-94 مشغول به تحصيل بودند كه از ميان آنها 250 نفر به عنوان نمونه به طور تصادفي انتخاب شدند. داده هاي پژوهش با استفاده از دومقياس استاندارد شده لينن و چن ( 2009 ) و كاردون و همكاران ( 2013 ) گردآوري شد. اثرات متغيرهاي مستقل (نگرش نسبت به كارآفريني، هنجارهاي ذهني، كنترل رفتار درك شده، اشتياق كارآفرينانه و آموزش دانشگاهي) بر متغير وابسته (قصد كارآفرينانه) آزموده شد. نتايج نشان مي دهد تمامي متغيرهاي مستقل به جز هنجارهاي ذهني و آموزش دانشگاهي رابطه ي مثبت و معناداري با قصد كارآفرينانه دارند. به طور كلي، نتايج به دست آمده بيانگر آن بود كه متغيرهاي مستقل مي توانند 68 درصد از واريانس متغير وابسته را تبيين كنند.