پايش خشكسالي در حوضه آبخيز راموز با استفاده از SPI

خشكسالي از ديدگاه دانشمندان هر رشته تعريف خاصي دارد. ولي تعريف كلي و عمومي آن عبارت است از دوره هايي كه مقدار بارش نسبت به ميانگين بلند مدت آن كاهش قابل توجهي داشته باشد. خشكي و خشكسالي به عنوان يك واقعيت انكار ناپذير در همه اقليم ممكن است اتفاق بيفتد، ولي اثرات آن در مناطق خشك نيمه خشك از جمله ايران كه بر روي كمربند خشكي جهاني قرار داشته و حدود 28 درصد از مساحت آن را تحت الشعاع قرار داده است، مشهود تر بوده و پيامدهاي آن فراگيرتر مي باشند. وقايع خشكسالي نشانه روشني از تغييرات اقليمي مي باشند كه بسياري از مناطق خشك و نيمه خشك دنيا را با شدت هاي متفاوت، هر چند سال يكبار، در بر مي گيرند. در اين تحقيق با استفاده از شاخص SPI ،پديده خشكسالي حوضه را موز مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. چون محاسبات و نتايج بر مبناي احتمالات انجام مي گيرد لذا اين شاخص از قابليت پيش بيني برخوردار مي باشد. شاخص SPI بر پايه استفاده از معيار بارندگي استوار بوده و اساسا براي تعريف و پايش خشكسالي و تر سالي ارائه شده است. از آنجا كه اين شاخص فاقد بعد مي باشد، مي توان براي ايستگاه هاي مختلف احتمال خشكسالي محاسبه نمود و تابع احتمال تجمعي داده هاي حوضه را محاسبه كرد. بر اين اساس شاخص SPI براي سالهاي بارندگي حوضه مورد مطالعه محاسبه گرديد. و بيشتر