حساسيت تبخير تعرق مرجع برآورد شده به روش فائو پنمن مانتيث به متغيرهاي اقليمي (مطالعه موردي: ايستگاههاي اصفهان و شهركرد

يكي از راههاي از دسترس خارج شدن آب در مناطق مختلف ايران، تبخير تعرق ميباشد. تبخير تعرق از مهمترين مولفه هاي چرخه هيدرولوزيك، بر ميزان آب مورد نياز گياهان و مديريت منابع آب منطقه اثرگذار بوده و شاخصي است از تغييرات اقليمي كه هر گونه تغيير در متغيرهاي اقليمي بر ميزان آن اثرگذار است. بنابراين آناليز حساسيت تبخير تعرق مرجع به تغييرات پارامترهاي اقليمي، در تعيين روابط بين شرايط اقليمي و تغييرات تبخير تعرق و در نتيجه در مديريت منابع آب منطقه مؤثر مي باشد. در اين مطالعه، سعي شده است كه حساسيت تبخير تعرق به تغييرات متغيرهاي اقليمي در منطقه اصفهان با اقليم استپي و شهركرد با اقليم سرد و مرطوب مورد مطالعه قرار گيرد. كه بدين منظور، معادله فائو پنمن مانتيث براي محاسبه تبخير تعرق مرجع استفاده شد و حساسيت تبخير تعرق نسبت به تغييرات دما، سرعت باد و رطوبت نسبي در محدوده تغييرات 20± درصدي هر يك از متغيرها، با استفاده از داده هاي اقليمي 30 ساله 2005-1976 بررسي شد. نتايج نشان داد كه در هر دو ايستگاه، نقش دماي بيشينه و سرعت باد در فصل گرما، همچنين در اقليم اصفهان، رطوبت نسبي و دماي بيشينه و در اقليم شهركرد، رطوبت نسبي و سرعت باد در فصل سرما از ساير پارامترهاي اقليمي مهمتر است