جلوگيري از فرسايش ديواره رودخانه ها با تثبيت سواحل به روش غيرمستقيم

فرسايش ديواره رودخانه ها باعث بروز خسارات زيادي در زمين هاي اطراف رودخانه و سازه ها شده و به اين ترتيب از پتانسيل زمين هاي قابل استفاده اطراف رودخانه ها مي كاهد. اگر جنس مصالح ديواره ها ريزدانه غير چسبنده باشد در اثر برخورد امواج با ديواره ها فرسايش سطحي به وقوع مي پيوندد. در حالتي كه مصالح ديواره ها انواعي از مصالح فوق باشند بالا آمدن سطح آب زيرزميني و زهكشي آب از ديواره ها به سمت رودخانه، ذرات ريز را شسته، باعث ريزش ذرات درشت بالايي مي شود . يكي از راه حلهاي متداول جهت جلوگيري از فرسايش ديواره ها تثبيت سواحل به روش غيرمستقيم است. در روش غيرمستقيم، تثبيت سواحل توسط احداث سازه هاي عرضي يا آبشكن كه اپي ناميده مي شود در طول ساحل فرسايش پذير انجام مي گيرد. در اين روش يك سري آبشكن به طور متوالي و عمود بر مسير جريان رودخانه ساخته ميشوند. سرعت آب هنگام برخورد با اپي ها كم شده و جريان پس از چرخش به آبشكن بعدي برخورد مي كند و بدينوسيله نيروي فرسايش آب مستهلك مي شود از طرفي به علت كم شدن سرعت آب، رسوبات حل شده توسط رودخانه بين هر جفت از اپيها ته نشين شده و به مرور زمان فواصل بين اپي ها با اين رسوبات پر مي شود. بر اساس مشاهدات ميتوان گفت كه: با ايجاد آب شكن در رودخانه يك مقطع تنگ شدگي ايجاد مي شود، كه بررسي اين موضوع به هيدروليك جريان در مقاطع تنگ شده برمي گردد. استفاده از آب شكن باعث دور شدن جريان از كناره رودخانه مي شود. بيشترين عمق آب شستگي همواره متعلق به آب شكن اول بود و آب شكن دوم بعد از اولين آب شكن داراي بيشترين آب شستگي بود.