رابطه ذهن آگاهي با نشانه هاي افسردگي پس از زايمان در شهر آمل

هدف پژوهش حاضر تعيين رابطه بين ذهن آگاهي با نشانه هاي افسردگي پس از زايمان بوده است. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مادران وضع حمل شده در بيمارستان امامي علي آمل در نيمه دوم سال 1396 بودند كه از اين ميان 317 نفر به صورت نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. داده هاي پژوهش به وسيله پرسش نامه افسردگي پس از زايمان ادينبرگ (كاكس و هولدن، 1987) و سياهه ي مهارت ذهن آگاهي كنتاكي باير ( 2003) جمع آوري شدند. داده هاي جمع آوري شده به وسيله آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه و SPSS-20 تجزيه و تحليل شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد مولفه مشاهده گري، مولفه پذيرش گري و مولفه توصيف گري به ميزان 3 / 19 درصد قادر به پيش بيني افسردگي پس از زايمان بوده اند ( 05 / 0 > P). همين طور ذهن آگاهي (مولفه هاي مشاهده گري، توصيف گري، تمركزگري، پذيرش گري) با افسردگي پس از زايمان مادران رابطه منفي و معناداري داشته است (05 / 0 > P). با توجه به نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه ذهن آگاهي در افسردگي پس از زايمان مادران نقش دارد.