مقايسه معناي زندگي و رضايت زندگي والدين داراي فرزند اتيسم با والدين داراي فرزند سالم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسي مقايسه معناي زندگي و رضايت زندگي والدين داراي فرزند اتيسم با والدين داراي فرزند سالم بود. روش پژوهش پس رويدادي با طرح على مقايسه اي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه والدين داراي فرزند اتيسم به تعداد 460 نفر) با والدين داراي فرزند سالم (به تعداد 460 نفر) مراكز توانبخشي استان مازندران در سال 97_1396 مي باشند. همچنين از بين جامعه آماري حاضر بر طبق جدول كرجسي و مورگان (1970) 210 نفر(105 نفر از والدين داراي فرزند اتيسم و 105 نفر از والدين داراي فرزند سالم) بعنوان نمونه، كه بصورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه خشنودي آكسفورد و پرسشنامه ي معناي زندگي استفاده شده است. در اين تحقيق، داده ها بعد از گرد آوري و كد گذاري با استفاده از نرم افزار SSPS نسخه 22 مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفته است. جهت توصيف داده ها و ترسيم تصويري كلي از ويژگي هاي جمعيتي و اجتماعي اقتصادي پاسخگويان و توصيف متغير هاي وابسته و مستقل تحقيق، از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) استفاده شده است. سپس با استفاده از آمار استنباطي ( به منظور تعيين تفاوت ميانگين نمرات بين متغيرها در گروه ها از روش تحليل واريانس چند متغيري مانوا) سعي گرديد تا فرضيه هاي تحقيق مورد آزمون قرار گيرد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه، بين معناي زندگي و رضايت زندگي والدين داراي فرزند اتيسم با والدين داراي فرزند سالم تفاوت معناداري وجود دارد.