پيش بيني الگوهاي ارتباطي خانواده و خودكارآمدي اجتماعي بر تمايزيافتگي خود در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان فريدون كنار

هدف از پژوهش حاضر پيش بيني الگوهاي ارتباطي خانواده و خودكارآمدي اجتماعي بر تمايزيافتگي خود در دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهرستان فريدون كنار بود. روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرفريدون كنار در سال تحصيلي 97 - 1396 كه تعداد كل آنها برابر 614 نفر بودند، كه به صورت روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. ابزارگرد آوري داده ها پرسشنامه تمايزيافتگي خود اسكورن و فريدلندر ، پرسشنامه الگوهاي ارتباطي خانواده ريتچي و فيتزپاتريك و پرسشنامه خودكارآمدي اجتماعي نوجوان كنلي بود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل رگرسيون استفاده شد.همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان مي دهد كه خودكارآمدي اجتماعي با ضريب تأثير( 90 / 0)، بُعد گفت و شنود الگوهاي ارتباطي خانواده ضريب تأثير ( 29 / 0)، بعد همنوايي الگوهاي ارتباطي خانواده با ضريب تأثير(30 / 0 ) قادر مي باشند تا سهمي از تمايز يافتگي خود در دانش آموزان را تبيين نمايند. تأثير خودكارآمدي اجتماعي بيشتر از ساير متغيرها مي باشد.