اثر بخشي آموزش عشق و دوستي بر ميزان صميميت جسمي و اجتماعي زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره رفسنجان

مطالعه حاضر با هدف اثربخشي آموزش عشق و دوستي بر ميزان صميميت جسمي و اجتماعي زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره رفسنجان انجام شد. اين مطالعه به روش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه زوجين مراجعه كننده به مراكز مشاوره شهرستان رفسنجان از بهمن 91 لغايت ارديبهشت 92 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس از تعداد 60 زوج مراجعه كننده به مراكز مشاوره رفسنجان آزمون صميميت زناشويي باگاروزي بعمل آمد و از بين آنها 20 زوج كه از نظر ميزان صميمت نمره پايين داشتند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گره آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش در 10 جلسه آموزش عشق و دوستي شركت كردند. به منظور تحليل داده ها از نرمافزار SPSS و آزمون آماري تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش عشق و دوستي موجب ارتقاء صميمت جسمي و اجتماعي در زوجين با تعارض شده است. از اين مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه برنامه آموزشي عشق و دوستي با آموزش فنون و روش هاي عشق ورزي، ابراز احساسات، بيان خواسته ها، و آموزش صميمت جسمي و اجتماعي و تفريحي، باعت افزايش ميزان صميمت در زوجين شده است.