بيوتروريزم غذايي و جايگاه آن در حقوق كيفري بين الملل

بر اساس تعريفي كه پليس بين الملل ازبيوتروريسم ارايه داده «عبارت است از منتشر كردن عوامل بيولوژيكي يا سمي با هدف كشتن يا آسيب رساندن به انسان ها، حيوانات و گياهان با قصد و نيت قبلي و به منظور وحشت آفريني، تهديد و وادار ساختن يك دولت يا گروهي از مردم به انجام عملي يا برآورده كردن خواسته اي سياسي يا اجتماعي.» بيوتروريسم مواد غذايي بر خلاف يك عمل انفجاري يا يك حمله شيميايي، پديده اي است كه به آرامي در مدت زمان طولاني و بتدريج اتفاق مي افتد و تنها زماني مي توان به اين حمله پي برد كه تعداد كثيري از مردم به بيمارستان ها و مراكز درماني مراجعه نمايند و بدين ترتيب با آلوده سازي منابع غذايي منجر به قحطي و فلج شدن اقتصاد يك ملت مي شوند. اين اقدام ميتواند يك اقدام جنايتكارانه ضد بشريت و يا جنايت جنگي محسوب گردد. در حال حاضر در مقررات كيفري داخلي بيوتروريزم به نحو خاص جرم انگاري نگرديده ليكن براساس مواد 687 و 686 و نيز ماده 286 قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 قابل مجازات مي باشد. در حقوق كيفري بين الملل نيز به نحو خاص اين موضوع جرم انگاري نگرديده و به موجب اساسنامه ديوان كيفري بين المللي، صرفا چهار نوع جرم شامل جنايات جنگي، جنايات ضدبشريت، جنايات نسل كشي و تجاوز در صلاحيت ديوان مذكور ذكر گرديده كه محاكمه و مجازات مرتكبين اقدامات بيوتروريستي بر اين اساس در هاله اي از ابهام است و نياز به عزم و همفكري جهاني در جهت تفسير موسع و يا اصلاح آن ضروري به نظر مي رسد