بررسي تنوع ژنتيكي برخي تودههاي اسب بومي ايران با استفاده از نشانگرهاي ريزماهواره

به منظور بررسي تنوع ژنتيكي و شناسايي اسب هاي بدون هويت در برخي توده هاي اسب بومي ايران، 80 نمونه خون از گله هاي مختلف اسب به صورت تصادفي گرفته شد. پس از استخراج DNA ژيوميك، واكنش زنجيره اي پلي مراز چندگانه و منفرد با 11 آغازگر در قالب دو گروه سه گانه و يك گروه دوگانه و سه گروه تكي انجام شد، كه حاصل آن 14 باند متفاوت متعلق به جايگاه هاي اختصاصي خود بود. يافته ها نشان داد كه اسب هاي با نژاد مشخص در دسته هاي متعلق به خود قرار گرفته و نيز اسب هايي كه بر اساس گفته هاي مالكين و شواهد شجره ها جدا شده بودند به آن شاخه هايي كه قرابت، ژنتيكي داشتند، نزديك شدند.