بررسي روش هاي تحمل پذيري خطا براي شبكه هاي حسگر بي سيم دسته بندي شده

دسته بندي ، يك پروتكل ارتباطي و كنترل توپولوژي موثر در شبكه هاي حسگر بي سيم مي باشد. با اين حال محيط هاي آرايش يافته ناهموار، محدوديت منابع گره ها وحجم كاري غير متوازن بين گره ها، شبكه هاي حسگر دسته بندي شده را در برابر خطاها و نواقص ارتباطي آسيب پذير مي سازد و قابليت اطمينان شبكه را پايين مي آورد. بنابراين مكانيسم هاي توسعه تحمل پذيري خطا در كاربردهاي واقعي حسگرها لازم مي باشند. هدف اين مقاله معرفي و بررسي روش هاي تحمل پذيري خطا است كه تمامي اين روش ها تلاش مي كنند مصرف انرژي را كاهش داده و طول عمر شبكه را افزايش دهند مكانيسم اول بنام CMATO دست ها را به صورت انفرادي در نظر گرفته و از مونيتورينگ همديگر در داخل دسته براي كشف و احياي خطاها به روش موثر و كارآمد استفاده مي كند. مكانيسم دوم بنام FTPASC شبكه را به دسته هاي ايستا تقسيم بندي كرده و بار انرژي را بين گره هاي حسگر پر قدرت توزيع مي كند. اين روش برقراري ارتباط قابل اطمينان را بين گره هاي حسگر و گره هاي متحرك تضمين مي كند. مكانيسم سوم براي افزايش طول عمر، شبكه را به دسته هاي مجزا تقسيم بندي مي كند و گره با انرژي بالا را بنام درگاه در نظر مي گيرد.