ارتباط سلامت عمومي با بدبيني و عزت نفس در دانشجويان شاهد و غير شاهد دانشگاه آزاد اسلامي واحد مباركه

هدف: سلامت عمومي فرد، تحت تأثير عوامل مختلف شخصيتي از جمله بدبيني و عزت نفس همواره متغير مي باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطة سلامت عمومي با بدبيني و عزت نفس در دانشجويان شاهد و مقايسة آن با دانشجويان غيرشاهد دانشگاه آزاد اسلامي واحد مباركه تدوين گرديد. روش: 94 دانشجوي شاهد (51 دانشجوي پسر و 43 دانشجوي دختر)و 97 دانشجوي غيرشاهد (35 دانشجوي پسر و 62 دانشجوي دختر) به روش تصادفي انتخاب شدند. در اين پژوهش، پرسشنامه هاي سلامت عمومي گلدبرگ (شامل 28 سؤال)، نااميدي بك(شامل 20 سؤال) و عزت نفس كوپراسميت(شامل 58 سؤال)، مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون t گروههاي مستقل، آزمون تحليل واريانس دو عاملي و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته ها : 1- بين سلامت عمومي با بدبيني و عزت نفس رابطة معنادار وجود دارد. 2- بين سلامت عمومي دانشجويان شاهد و غيرشاهد تفاوت معناداري وجود ندارد. 3- عزت نفس دانشجويان شاهد پايين تر از دانشجويان غير شاهد است. 4- بدبيني در دانشجويان شاهد بيشتر از دانشجويان غير شاهد است. 5- جنسيت نقش تعديل كنندگي در اثر فقدان پدر بر سلامت عمومي و عزت نفس دانشجويان شاهد دارد. نتيجه گيري: برخورداري دانشجويان شاهد از امتيازات ويژه و حمايت اجتماعي باعث ارتقاء سلامت عمومي آنها مي شود. اثر منفي فقدان پدر به دليل از بين بردن الگوي همانندسازي ، به عزت نفس و سلامت عمومي پسران شاهد بيشتر از دختران شاهد آسيب مي رساند.