مفهوم شناسي واژه «نفحه» بر اساس آيه 46 انبياء

واژه شناسي از نخسين و موثرترين گام ها در تفسير قرآن است. شناخت واژگان قرآن به زمان نزول قرآن بر مي گردد. از ميان واژگان قرآن، واژه «نفحه» در نگاه اول، بسيار ساده و قابل فهم است؛ اما با جستجو در كتاب هاي لغوي و روايات، مي توان كاربردهاي متفاوتي براي آن در نظر گرفت. گوهر معنايي اين واژه، وزش باد ملايم است كه با واژه «نفخ» هم معنا مي گردد؛ اما آنچه در تفاسير و كتاب هاي لغوي به عنوان واژه جايگزين براي آن ذكر شده است؛ واژه «لفح» است كه در دايره معنايي واژه «نفحه»، جايگاه با ارزشي دارد. تا جايي كه برخي، اين دو كلمه را در اصل، يكي دانسته، معتقدند كه واژه «لفح» تصحيف شده است. همچنين طبق قاعده همنشيني، واژه «لفحه» مي تواند جايگزين واژه «نفحه» گردد. آنچه اين نوشتار با روش توصيفي- تحليلي به دنبال آن است، تبيين بهتر اين واژه در كتاب هاي لغوي، تفاسير و كتاب هاي روايي موجود است كه بر طبق اين منابع، سه نتيجه مهم قابل ذكر است: 1- واژه نفحه، تنها كلمه بيانگر كوچكي و قلت (كم بودن) است. 2- اين واژه در مورد حرارت نيز استعمال مي شود و از اين رو، با واژه «لفح» هم معنا است. 3-استعمال اين واژه در مورد عذاب بصورت مجازي است.