اثر بازي هاي بومي سنتي و طناب زني بر مهارت هاي جابجايي دختران ده ساله دبستاني

مهارت هاي جابجايي يكي از زيرشاخه هاي مهارت هاي بنيادي است كه در بسياري از اعمال روزمره و فعاليت هاي ورزشي مورد استفاده قرار ميگيرد. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير دو برنامه ي تمريني )برنامه آموزشي بر پايه بازي هاي بومي سنتي و طناب زني( بر رشد مهارت هاي جابجايي دختران ده ساله دبستاني بود. در زمينه رشد حركتي مي توان به دو ديدگاه باليدگي و سيستم هاي پويا اشاره كرد. ديدگاه باليدگي به طور خلاصه بيان مي كند كه رشد حركتي ناشي از وراثت است و تحت تاثر محيط قرار نمي گيرد در مقابل تلن و همكاران در ديدگاه سيستم هاي پويا به اين .) نتيجه رسيدند كه محيط نيز در فرآيند رشد نقش مهمي دارد )شجاعي، 3131 مهارت حركتي بنيادي، زيربنايي ترين مهارت در رشد حركتي است.اين مهارتها توالي سازمان يافته از مهارتهاي پايه است كه از تركيب الگوهاي حركتي، دو يا چند عضو بدن ايجاد ميشود.مهارتهاي حركتي پايه به سه دسته حركات استواري، جابجايي و دستكاري تقسيم ميشوند)مالينا و بوچارد، 3133 (. پرداختن به ورزشهاي مفرح شاد و جمعي در عين حال آسان با توجه به نياز حركتي و كمبود سرانه ورزشي و زمان ناكافي براي فعاليتهاي ورزشي از اهميت ويژه اي برخوردار ميباشد. در اين راستا ورزش طناب زني با رويكرد تفريحي، همگاني، درماني، قهرماني مورد توجه برنامه ريزان ورزش و متخصصان حوزه .) علوم ورزشي و در كشورهاي پيشرو در بعد ورزش مدارس و ورزشهاي همگاني قرار گرفته است)جمشيدي، 313