تغيير وضع فعاليت و اشتغال در مقصد و رضايت از مهاجرت(مطالعه موردي در بين مهاجرين وارد شده به شهر گچساران)

پديدة مهاجرت بويژه در كشورهاي جهان سوم، يكي از مسايل مورد توجه محققين، صاحب‌نظران طي دهه هاي اخير بوده است. عمده تحقيقات صورت گرفته در مورد مهاجرت با تمركز بر پيامدهاي منفي آن، به دنبال راه حلي براي كاهش آن بوده است. اما مهاجرت به علت كاركردهاي مختلفي (از جمله دستيابي به موقعيت شغلي بهتر) كه براي مهاجران داشته همچنان ادامه يافته است. ميزان رضايتمندي يا عدم رضايت مهاجران از مهاجرت ميتواند نشانهاي از كاركرد مثبت يا منفي آن براي مهاجران تلقي شود. شهر گچساران از جمله شهرهاي نفت خيز در جنوب غربي كشور است كه به خاطر موقعيت ژئوپولوتيك آن به مكاني براي جذب مهاجران تبديل شده است. پژوهش حاضر با هدف سنجش ميزان رضايت از مهاجرت و رابطه آن با تغيير وضع فعاليت و اشتغال مهاجران در مقصد (شهر گچساران) در سال 1394 انجام شد. روش تحقيق از نوع پيمايش و ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق‌ساخته است. با استفاده از فرمول كوكران، حجم نمونه 321 نفر تعيين گرديد. يافته¬ها بيانگر آنست كه نسبت بيكاري 5/18درصدي پاسخگويان قبل از مهاجرت به 9/6 درصد بعد از مهاجرت به گچساران كاهش پيدا كرده است. از طرفي با توجه به نفتي بودن شهر گچساران، مهاجران بيشتري در اين شهر نسبت به قبل از مهاجرت در مشاغل آزاد، دولتي و كارگري مشغول به كار شده اند و فعاليت كشاورزي مهاجران نيز بعد از اقامت در اين شهر كاهش يافته است. رابطه متغيرهاي تحصيلات، هزينه مهاجرتي، رضايت از وضع اقتصادي در مقصد با رضايت از مهاجرت معني‌دار بوده است. در تحليل چندمتغيره نيز دو متغير رضايت از وضع اقتصادي در مقصد و هزينه مهاجرتي بيشترين تأثير را بر متغير رضايت از مهاجرت داشته اند و توانستند 5/42 درصد از واريانس آنرا تبيين كنند. مهاجرتهاي شغلي اگر با رضايت از ميزان درآمد و رضايت شغلي در مقصد همراه باشد، نشانه‌اي از كاركرد مثبت آن براي فرد مهاجر است و مسلماً رضايت فرد مهاجر از اقدام به مهاجرت را هم در پي خواهد داشت. از اينرو مي توان به اين نوع از مهاجرتهاي شغلي به مثابه يك انتخاب زيركانه و غالباً، ناگزير براي ارتقا و بهبود شرايط زندگي فرد مهاجر توجه كرد، نكته مهمي كه يافته هاي اين تحقيق نيز آنرا تأييد مي كند.