بررسي ويژگي‌هاي فارغ‌التحصيلان غير فعال آموزش عالي بر اساس داده‌هاي آمارگيري نيروي كار طي سال‌هاي اخير

افراد پس از تحصيل با توانمندي بيشتري وارد بازار كار مي‌شوند، اما گاهي فارغ‌التحصيلان آموزش عالي علي‌رغم اتمام تحصيل تا مقطع مورد نظر، به‌سرعت وارد بازار كار نمي‌شوند. اين افراد به‌عنوان فارغ‌التحصيلان غير فعال آموزش عالي از جمله‌ زيرگروه‌هاي آسيب‌پذير جامعه هستند كه لازم است در كنار فارغ‌التحصيلان بيكار آموزش عالي مورد توجه برنامه‌ريزان و سياست‌گذاران قرار گيرند. بررسي اين موضوع از آن‌جايي اهميت دارد كه بخشي از ذخيره پنهان نيروي كار فارغ‌التحصيل آموزش عالي، غير فعالاني هستند كه بعضاً حتي باوجود تمايل يا آمادگي براي انجام كار به منظور كسب درامد، به دليل فراهم نبودن شرايط مناسب، وارد بازار كار نشده و غير فعال مانده‌اند. بر اساس داده‌هاي آمارگيري نيروي كار مركز آمار ايران، جمعيت فارغ‌التحصيلان غير فعال آموزش عالي طي سال‌هاي 1384 تا 1392 افزايش داشته و حدوداً چهار برابر شده است. اين افزايش در گروه سني 25 تا 34 سال خصوصاً در گروه زنان، بيشترين تعداد غير فعالان را به خود اختصاص داده است. توزيع فارغ‌التحصيلان غير فعال داراي تحصيلات عالي بر حسب گروه‌هاي عمده‌ي رشته تحصيلي نيز از اهميت به‌سزايي براي برنامه‌ريزان برخوردار است كه در اين مطالعه به تفكيك جنس ارائه مي‌شود. فارغ‌التحصيلان غير فعال آموزش عالي، به‌دليل عدم اشتغال به كار يا تحصيل، در مقايسه با ساير همسالان خود بيشتر در معرض آسيب‌هاي فردي و اجتماعي هستند. لذا بررسي روند اين شاخص در طول زمان و مقايسه‌ي آن در زيرگروه‌هاي خاص مثل جنس از اهميت خاصي برخوردار است. بنابراين در اين مقاله سهم فارغ‌التحصيلان آسيب‌‌پذير به تفكيك جنس و بر اساس وضع زناشويي نيز محاسبه ‌مي‌شود.