تحليل تاثير توسعه صادرات بر اشتغال؛ مطالعه موردي صنايع با فناوري بالا در ايران

در سال¬هاي اخير نرخ بيكاري فارغ التحصيلان دانشگاه ها با سرعت فزاينده اي افزايش يافته است.يكي از راهكارهاي كاهش نرخ بيكاري نيروي كار متخصص، توسعه صنايع با فناوري بالاست كه تخصص بر هستند. بنابراين، شناسايي عوامل موثر بر اشتغال در صنايع با فناوري بالا از اهميت زيادي برخوردار است. در اين راستا، مطالعه حاضر به شناسايي نقش توسعه صادرات در افزايش اشتغال در صنايع با فناوري بالا پرداخته است. در اين ارتباط، از يك الگوي پوياي تقاضاي نيروي كار بهره گرفته شده است كه سطح اشتغال در دوره جاري تابعي از اشتغال باوقفه، صادرات، ارزش افزوده، دستمزد واقعي ، هزينه واقعي استفاده از سرمايه، سرمايه سرانه و سرمايه تحقيق و توسعه است. در اين مطالعه براي برآورد الگو از روش GMM استفاده شده است. بر اساس نتايج حاصل از برآورد الگو، اشتغال با وقفه، ارزش افزوده، صادرات و سرمايه تحقيق و توسعه اثر مثبت و معنادار بر اشتغال دارند در حالي كه دستمزد واقعي، هزينه واقعي سرمايه و سرمايه سرانه تاثير منفي و معناداري بر اشتغال دارند. بنابراين، فرضيه تحقيق مبني بر اثر مثبت صادرات بر اشتغال تائيد گرديد. در نهايت پيشنهاداتي مرتبط با نتايج تحقيق ارائه گرديد.