بررسي نقش اشتغال زنان در ساختار زندگي خانوادگي: مطالعه تطبيقي زنان شاغل و غيرشاغل در شهر يزد

با توجه به نقش كليدي مشاركت زنان در ظرفيت‌هاي توسعه اقتصادي و اجتماعي، اشتغال زنان امروزه به يكي از موضوعات حائز اهميت در عرصه‌هاي اجتماعي ، اقتصادي و زندگي فردي و خانوادگي مبدل شده است. در دهه‌هاي اخير گشوده شدن فرصت‌هاي اشتغال براي زنان موجب شده است بواسطه دست‌يابي زنان به منابع اقتصادي و مشاركت اجتماعي، ساختار هاي خانواده نيز دستخوش تغيير گردد. با اين وجود، در ايران تاكنون مطالعات منسجمي كه به طور مشخص پيامدهاي وضعيت اشتغال زنان را بر ساختار خانواده مورد كنكاش قرار داده باشد، وجود ندارد. مقاله حاضر به بررسي تأثير اشتغال زنان بر ساختار دروني زندگي خانوادگي مي‌پردازد. اين تحقيق با استفاده از روش پيمايش و ابزار پرسشنامه و با انتخاب نمونه اي بالغ بر 336 نفر از زنان متاهل شاغل وغير شاغل ساكن در شهر يزد و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده انجام شده و براي ازمون فرضيه ها از ازمون t و خي دو بهره گرفته شده است. با استفاده از داده‌هاي مذكور، تفاوت هاي موجود بين زنان شاغل و غير شاغل در ابعاد مختلف زندگي خانوادگي آنها، نظير تربيت فرزند، امور خانه‌داري، ساختار قدرت و تصميم گيري زوجين در خانواده و نظاير آن مورد بررسي قرار گرفت.به طور كلي نتايج حاصل از تحقيق نشان مي دهد كه اشتغال زنان، ساختارهاي دروني خانواده را به شدت تحت تاثير قرار داده است به طوريكه اشتغال زن منجر به افزايش منابع در دسترس (تحصيلات و درامد) و به تبع ان افزايش قدرت تصميم گيري او در خانواده ،كاهش بعد خانوار (تعداد فرزندان )و افزايش سن ازدواج شده است. و بر نحوه انتخاب همسر وسازگاري زناشويي بي تاثير بوده است.