آيا در سال هاي آتي عمده بيكاران كشور را فارغ التحصيلان جوياي كار تشكيل مي دهند؟

عرضه و تقاضاي نيروي كار به عنوان دو مولفه اساسي بازار كار مطرح و همواره مورد توجه برنامه ريزان و سياستگذاران بوده است. از سوي ديگر سياست هاي دولت در آموزش عالي با رويكرد تعدد و افزايش ظرفيت دانشگاه ها بدون توجه به برآورده كردن نياز بازار كار، كشور را با چالش انباشت فارغ التحصيلان در ورود به بازاركار مواجه كرده كه در صورت عدم توجه به اين مهم،علاوه بر اتلاف هزينه هاي آموزشي،دولت را با معضل عدم تطبيق نياز بازار كار با مهارت فارغ التحصيلان و نيز لزوم فراهم نمودن فرصت هاي شغلي مناسب و درخور آنان مواجه مي-نمايد. مقاله حاضر براساس داده¬هاي نتايج طرح آمارگيري نيروي¬كار طي سال¬هاي 1384 الي 1392 مركز آمار ايران بوده و با تحليل و تبيين علمي وضعيت عرضه و تقاضاي نيروي¬كار جمعيت فارغ التحصيل را مورد مطالعه و سهم آنان از بيكاران كشور در سال¬هاي آتي را برآورد نموده است. علي¬رغم كاهش جمعيت بيكار كشور در سال¬هاي مذكور، سهم فارغ التحصيلان بيكار از 15.7 درصد در سال 1384 به 35.4 درصد در سال 1392 رسيده است. يافته¬ها از متوسط رشد سالانه 9.4 درصدي عرضه نيروي¬كار جمعيت فارغ التحصيل طي سالهاي مذكور حكايت دارد. از سوي ديگر با توجه به متوسط رشد سالانه 5.1 درصدي تقاضاي نيروي¬كار براي جمعيت فارغ التحصيل، مي¬توان گفت رشد عرضه نيروي كار فارغ التحصيل در كشور، تقريباً حدود دو برابر تقاضا است، به عبارت ديگر شكاف بين عرضه و تقاضاي نيرويكار فارغ التحصيل به شدت در حال افزايش مي باشد. نتايج اين بررسي نشان ميدهد در صورت تداوم اين روند در سال هاي آتي سهم عمده بيكاران كشور را فارغ التحصيلان دانشگاهي به خود اختصاص دهند، به طوريكه بر اساس آمارهاي موجود پيش بيني مي شود طي 10 سال آينده، بيش از 90 درصد بيكاران كشور را فارغ التحصيلان جوياي كار تشكيل دهند.