شماره ركورد كنفرانس :
4576
عنوان مقاله :
مطالعه تطبيقي شاخصهاي اشتغال زنان شهري و روستايي در مقايسه با مردان در شهرستانهاي ايران:تحليل سطح انبوه از سرشماريهاي 1385 و 1390
پديدآورندگان :
فرامرزيان سميه somayehfaramarzian@yahoo.com كارشناسي ارشد جمعيت شناسي از دانشگاه يزد , عسكري ندوشن عباس aaskarin@yazd.ac.ir عضو هيأت علمي دانشگاه يزد
كليدواژه :
اشتغال , بخشهاي مختلف شغلي , سرشماريهاي 1385 و 1390 , شاغلين بخش خدمات و كشاورزي , نسبت فعاليت زنان و مردان.
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش انجمن جمعيت شناسي ايران: تحولات جمعيت، نيروي انساني و اشتغال در ايران
چكيده فارسي :
يكي از موضوعاتي كه همواره در مباحث مربوط به اشتغال مورد بحث و بررسي قرار ميگيرد، وضعيت اشتغال زنان در كشور است، به منظور درك عمقيتر وضعيت اشتغال زنان، تحقيق حاضر، با استفاده از دادههاي سطح انبوه سرشماري 1385 و 1390، به بررسي تطبيقي اشتغال زنان شهري و روستايي در سطح شهرستانهاي كشور از يكسو و از سوي ديگر به بررسي تطبيقي وضعيت شغلي زنان در مقايسه با مردان پرداخته است. واحد تحليل 397 شهرستان كشور در سرشماري 1390 و 335 شهرستان در سال 1385 است. براساس دادههاي مذكور، شاخصهاي مختلف اقتصادي اجتماعي از جمله شاخصهاي اشتغال، براي تمامي شهرستانهاي كشور در دو سرشماري مذكور محاسبه شده و مورد تحليل قرار گرفته است. يافتههاي تحقيق حاكي از حضور بيشتر زنان شهري در بخش خدمات و به تبع آن اشتغال در رده شغلي متخصيصن است. زنان روستايي در سرشماري 1385 بيشتر در بخش كشاورزي حضور داشتند ولي در سرشماري 1390 علاوه بر بخش كشاورزي در بخش خدمات نيز حضورشان بيشتر شده است. در مقايسه تطبيقي سطح اشتغال زنان و مردان نتايج نشان داد هر دو جنسيت بيشترين مشاركت شغليشان در درجه اول در بخش خدمات و بعد در بخش كشاورزي بوده و اشتغال در ردههاي شغلي قانونگذاري و مديريت در بين مشاغل ديگر در سطح حداقلي قرار داشت و به علاوه، ميانگين اشتغال زنان در مقايسه با مردان در بخش صنعت ناچيز بوده است. نتايج حاصل از محاسبات نسبت فعاليت زنان و مردان گوياي شكاف عميق در درصد فعاليت زنان در مقايسه با مردان است، به طوريكه در مجموع، زنان نسبت فعاليت پاييني را در مقايسه با مردان دارند. پيشنهاد سياستي مقاله حاضر اين است كه راهكارهايي براي خروج درصد بيشتري از زنان از جمعيت غيرفعال جامعه و تبديل آنان به جمعيت بالفعل فعالي كه بتواند نقش مؤثري را در فرآيند توسعه اقتصادي اجتماعي كشور ايفا نمايد بايد دنبال شود. در كنار آن ارتقا سطح دسترسي زنان به مشاغل ردههاي بالاتر به خصوص براي زنان داراي تحصيلات عاليه در برنامههاي توسعه اشتغال مورد توجه قرار گيرد، با تدوين سياستهاي مؤثر در جهت ارتقاء مشاركت زنان در نيروي كار، از پتانسيلها و سرمايه انساني زنان كه نيمي از جمعيت كشور را در برميگيرند، در حركت كشور به سمت توسعه اقتصادي اجتماعي به شكل بهينهاي بهرهبرداري شود.