شماره ركورد كنفرانس :
4576
عنوان مقاله :
نگرش زنان كُرد شهرستان هاي ايلام و كامياران نسبت به اشتغال زن در فعّاليتهاي خارج از منزل
پديدآورندگان :
حسيني حاتم h-hosseini@basu.ac.ir دانشيار جمعيّت شناسي، گروه علوم اجتماعي، دانشگاه بوعلي سينا، , عسكري ندوشن عباس aaskarin@yazduni.ac.ir استاديار جمعيت شناسي دانشكده ي علوم اجتماعي دانشگاه يزد , نوروزي فرشته f_noruzi1391@yahoo.com كارشناسي ارشد جمعيت شناسي دانشگاه يزد , مرادي ناهيد nahid.moradi64@yahoo.com كارشناس ارشد جمعيت شناسي
كليدواژه :
اشتغال , زنان كُرد , استقلال زنان , نگرش , رسانه ها , ايلام , كامياران
عنوان كنفرانس :
هشتمين همايش انجمن جمعيت شناسي ايران: تحولات جمعيت، نيروي انساني و اشتغال در ايران
چكيده فارسي :
واقعيّتهاي جهان معاصر حكايت از ورود زنان به حوزه ي دانش، پژوهش و فناوري، دست يابي به توانايي هاي بالاي علمي و تحصيل هنرها و مهارت هاي مهمّ صنعتي و فنّي دارد. در پي اين تحوّلات، دگرگوني هاي بسياري در گستره ي زندگي اجتماعي و نگرش و رفتار زنان نسبت به مشاركت در بازار كار و ا شتغال در فعّاليتهاي خارج از منزل به وجود آمده است. هدف از اين مقاله، بررسي و تبيين نگرش زنان كُرد شهرستان هاي ايلام و كا مياران نسبت به اشتغال زن در فعّاليتهاي خارج از منزل است. داده ها از طريق پيمايشي كه در تير و مرداد ماه 1393 در شهرستان هاي ايلام و كامياران و در ميان نمونهاي بالغ بر 1224 خانوار انجام شد، گردآوري شده است. نمونهها از طريق تركيبي از روشهاي نمونه¬گيري خوشه¬اي چندمرحله¬¬اي، تصادفي و تصادفي سيستماتيك انتخاب شدند. نتايج نشان ميدهد كه زنان كُرد شهرستان كامياران در مقايسه با همتايان خود در شهرستان ايلام بيشتر موافق اشتغال زن در فعّاليتهاي اقتصادي و اجتماعي خارج از منزل ميباشند (66 درصد در مقابل 1/39 درصد). نتايج تحليل¬هاي چند متغيّره نشان داد كه در شهرستان ايلام استفاده از رسانه هاي ارتباط جمعي و سنّ زن به هنگام بررسي و در كامياران تحصيلات زن، وضعيّت اشتغال زن، بُعد خانوار و سنّ زن به هنگام بررسي به ترتيب تأثير تعيين كننده اي در تبيين نگرش زنان نسبت به اشتغال زن در فعّاليتهاي خارج از منزل دارند. از آنجا كه زنان نيمي از جمعيّت واقع در سنين كار و فعّاليت اقتصادي را تشكيل ميدهند، بهره مندي از
فرصت هاي برآمده از دريچهي جمعيّتي و دستيابي به سود جمعيّتي اوّل از طرفي، و از سوي ديگر، كاهش مسائل مبتلا به زنان در دوران پيري و سالمندي، مستلزم افزايش آگاهيهاي عمومي از طريق رسانههاي ارتباط جمعي، ارتقاء كيفيّت نيروي انساني زن از طريق توسعهي آموزش و توانمندسازي زنان، و نيز فراهمكردن شرايطي براي ايجاد توازن بين كار و فرزندآوري به منظور توسعهي مشاركت زنان در بازار كار است.