بررسي موانع اشتغال و پيامدهاي بيكاري از ديدگاه جوانان استان خوزستان

امروزه يكي از نيازها و دغدغه هاي اساسي جوانان يافتن شغل است. داشتن شغل براي جوانان نه فقط براي كسب درآمد است، بلكه از اين طريق نقش هاي اجتماعي آنها شكل گرفته و باعث هويت يابي آنها مي شود. حال آمارهاي رسمي كشور حاكي از بالا بودن ميزان بيكاري در بين جوانان مي باشد؛ بر اين اساس مقاله حاضر به دنبال بررسي موانع اشتغال و پيامدهاي بيكاري از ديدگاه جوانان استان خوزستان مي باشد. اين پژوهش در سال 1393 و در پنج شهر اهواز، ماهشهر، هويزه، باغملك و دزفول در ميان جوانان 30- 19 ساله با حجم نمونه 933 نفر اجرا گرديد. روش پژوهش از نوع پيمايشي و گردآوري داده ها از طريق پرسشنامه بوده است. اهم يافته هاي پژوهش به قرار ذيل است. تفاوت معناداري بين پاسخگويان مجرد و متأهل به لحاظ موانع اشتغال وجود ندارد و هر دو گروه بطور مشابه درگير اين مسأله هستند. بين ميزان تحصيلات پاسخگويان و موانع اشتغال رابطه معناداري وجود دارد و هر چه ميزان تحصيلات افزايش مي يابد موانع بيكاري كاهش مي يابد. بين موانع اشتغال و شهرستان محل زندگي تفاوت معناداري وجود دارد. نتايج تحقيق نشان مي دهد، موانع اشتغال به سه دسته فردي، اجتماعي و اقتصادي مي توان تقسيم نمود و در همين راستا نتايج نشان مي دهد كه تفاوت بين زنان و مردان معنادار است و در بين زنان موانع بيشتر است. بيكاري جوانان پيامدهايي از جمله: پايين بودن احساس ارزشمندي در جامعه، پايين بودن مشاركت اجتماعي- سياسي، تمايل به مهاجرت خارج از كشور، پايين بودن احساس تعلق به جامعه و ... داشته است كه مقايسه بين پاسخگويان مجرد و متأهل از نظر اثرات اين پيامدها نشان از بالاتر بودن اثرات اين پيامدها در بين افراد مجرد است.